Juf, ik kom!

Ik was 22 en zat op de universiteit. Eigenlijk meer omdat ik nog niet wist wat te doen, dan dat ik heel gefocussed was. Vond het wel leuk om wat teleren, bracht zo tijd toch nuttig door… Ik was jong, wist gewoon nog niet hoe-of-wat en was ook verlegen, had niet zo vaak contact met meisjes uit de klas of zo. Op een dag was onze vaste docent Economie ziek en kregen we een invaller. InvalSTer, moet ik zeggen. Economie vond ik saai, en deze griet paste in dat beeld. Ik denk dat ze een jaar of 28 geweest moet zijn maar wat een stijve doos. Haar in een knot, benen bril, saaie grijze rok, donkerblauw truitje met van die kak-zoute dropfiguren, roze en wit. Corps-kutje. Ik heb die les, net als elk enonomie-college, een beetje in een coma doorgebracht. Uiteindelijk gingen de tentamens altijd goed weet je, ik hoefde mijn best niet te doen om dit vatten. Wel lekker natuurlijk… Ik sloot af en toe mijn ogen en droomde weg. Een blokuur was bijna verstreken toen er ineens iets op mijn uitklaptafeltje knalde. Ik vloog bijna uit mijn stoel van schrik. Voor me stond de gastdocente, hand in haar zij, blik strak op me gericht, de lineaal die ze op mijn bureau had geslagen in de hand. “Meneer…?” zei ze, en ik gaf een “ehm?” als stompzinnige reactie. “Uw NAAM,” zei ze met ongeduld in haar stem. “ehm eh, Camban” reageerde ik. Ze draaide op haar hielen om en in het wegbenen zei ze hardop: “meldt u zich na de les bij me, ‘mijnheer’ Camban”. Ze vervolgde de les zonder me een blik te gunnen verder. Toen de les voorbij was en de rest opstond, op weg naar een verdiende lunch, kreeg ik een por en een lach van mijn klasgenoot Edwin. Ik pakte extra langzaam mijn spullen in en keek af en toe op om te zien wat ze deed. Het is een universiteit daar gaan ze echt niet straffen of zo, maar zo’n gesprekje is toch niet leuk, had er dus geen trek in. Ze deed wat een leraar na een les doet: bord uitwissen. Toen ik opnieuw keek legde ze wat spullen bij elkaar en maakte een aantekening. Ik ging verder met mijn eigen spullen, en de derde keer dat ik keek stond ze. Ze zag me niet kijken; ik zag dat ze nu stond. Ineens gebeurde er iets waardoor het leek of er van de een op de andere seconde een andere vrouw stond. Ze had haar haren uit de knot gehaald, en schudde ze nu los, er ondertussen haar vingers doorhalend. De bril was een beetje op de punt van haar neus gezakt en stond nu eerder kinky streng, dan ouderwets of kakkerig. Ik zag nu ook dat dat grijze rokje niet zo slecht gekozen was, het viel boven de knie en volgde mooi haar welvingen. Welvingen die ik nu pas zag, eigenlijk. Ze had geen slecht figuur, romig, niet te dun, maar met een zandlopertje. En dat truitje, daar drukte een redelijke boezem tegenaan, een truitje dat ook al redelijk strak haar lichaam omsloot. In combinatie met die zwarte laarzen was de outfit die er eerst saai en conservatief uitzag er eigenlijk een van ingehouden geilheid. Ze zag dat ik keek en ik bloosde. Ik richtte me snel op mijn tas, besloot maar die te pakken en het gesprek aan te gaan. Natuurlijk was ze kwaad over mijn (geestelijke) afwezigheid. Ging ze me vertellen dat ze daar niet haar tijd en energie aan wilde verspillen blabla. Ik stond op en ze ging achter haar bureau zitten, de handen gevouwen, haar kin rustend erop. Ik probeerde niet teveel naar haar lichaam te kijken maar de vraag wat voor tepels tegen dat blauwe truitje drukte, hoe ze rook, ook daar beneden, het zat al in mijn hoofd en probeerde alle andere gedachten te verdringen. Nu ik dichterbij stond zag ik haar bruine ogen door het omlaag geschoven brilletje. Ze had iets indisch, een achtste deel misschien maar of zo. Mooi gezichtje. Ik stond boven haar en toch had zij, daar onder me, duidelijk de macht. “Mijnheer…?” begon ze. Ze liet het me nog een keer zeggen, natuurlijk wist ze die naam nog wel daar twijfelde ik niet aan. “Camban”, zei ik en wilde al een halfbakken excuus aanbieden. Ze schraapte haar keel ten teken dat ik moest zwijgen en knikte naar een stoel bij haar bureau. Ik blooste nog een keer, niet om haar overmacht of zo maar omdat ik me erop betrapte dat mijn blik de curve van haar borsten volgde. Ik nam tegenover haar plaats, dat grote bureau tussen ons, maar tegelijkertijd stond ze op, ging tegen het bureau stenend voor me staan. Ik kon haar warmte voelen – wat zou het zijn geweest, 20 centimeter dat er tussen mijn knieën en haar benen zat? Kon niet tegenhouden dat ik haar lijnen van laars naar heup volgde. Terwijl ze daar stond, haar armen gevouwen (wat haar borsten omhoog duwde, zag ik en mijn adamsappel bewoog door een droge keel) begon ze inderdaad, langzaam en goed gearticuleerd, een verhaal over haar tijd, over of ik een lange nacht had gehad. Over dat college volgen hier niet verplicht is – dat wist ik ook wel maar ik was te braaf om iets over te slaan. Ik denk dat ik een keer of 10 van kleur wisselde in die monoloog. Ze streek even met een roodgelakte duimnagel langs haar lip, een nadenkend gebaar maar ook een dat me weer deed slikken, het maakte me bewust van de volheid van haar lippen. Ik kreeg waarempel een glimlach van haar, en voor ik een nieuw, wat sterker excuus kon verzinnen voor mijn dagdromerij beende ze plotseling weg naar de deur. Ik denk wat nu? Gaat ze weg, laat ze hier zitten om daarna hulpeloos mijn eigen weg te zoeken? Tot mijn verbazing deed ze echter de deur dicht, draaide hem op slot. Ze kwam weer terug op die plek voor het bureau, vouwde opnieuw haar armen en ook haar benen, richtte haar blik in een moment van bedachtzaamheid op één van de dropfiguren op haar trui. Ik volgde haar blik en beelde me in dat ik nu inderdaad een tepel naar voren zag drukken achter een roze dropfiguur. Ik wendde mijn blik af, op de punt van haar laarzen. Zij keek ook nog steeds omlaag toen ze weer begon te spreken. “ALS u dan alles al zo goed weet, mijnheer CAMBAN”, en het noemen van mijn naam trok mijn blik omhoog, waarna haar blik de mijne vasthield “doe ik u een voorstel. U doet,” – ze ging even anders staan, de voeten nu niet over elkaar maar wat wijder naast elkaar – “vandaag een mondeling examen en daarna bent u klaar met dit vak”. Stilte. Bestond dat? Dat ik hier iets vertelde en dan gewoon klaar was, niet meer deel hoefde te nemen aan het echte tentamen – KON ze dat bepalen? Ik keek afwezig naar de vloer, diep in gedachten. Haar stem onderbrak mijn gedachtenstroom: “als u het écht goed doet tenminste”. Mijn blik was nog steeds omlaag gericht maar een zippend geluid trok mijn aandacht. Mee dat mijn gezicht omhoog ging, zag ik hem omlaag vallen, op de laarzen. Die grijze rok. Ik kan niet beschrijven welke kleur ik kreeg, hoe mijn adamsappel halverwege mijn keel verankerd leek, wat er door me heen ging. Ze stond voor me in een miniscule tanga, zwart met een vuurrood randje, twee romige blanke dijen. De rok op de grond, ik dacht dat ik de zoete warmte van haar poes van afstand tegen mijn gezicht voelde stralen. Laat me eerlijk zijn op dit punt, toen ik 22 was, was het dichtste wat ik bij een kutje was geweest, het zien van de slipjes van mijn zus in de wasmand thuis. Ik was maagd en volgens mij wist ze dat. Dat moet haar extra geil hebben gemaakt. Oohh man, mijn lul ontplofte bijna. Ik kon niet naar die slip kijken, richtte mijn blik op de deur met grote pupillen. Gebeurde dit echt – moest ik niet opstaan en gaan? Zij ontdeed zich intussen met een relaxte beweging van ieder been van haar rok, de laarzen bleven aan, en ik zag in de hoek van mijn ogen dat ze nog wat verder gespreid ging staan. Er verstreken 15 seconden die 15 minuten leken, ik voelde nog steeds de uitstraling van die zalige poes die ik niet ZAG, maar waarvan ik gewoon wist dat in dat slipje op me wachtte. Doordat ik haar hand zag bewegen werd mijn blik weer naar haar heupen getrokken. Zeggen deed ze niets, maar met wijs- en middelvinger bewoog ze haar tanga opzij en gunde me een blik op twee forse schaamlippen, ze had een bolle, geschoren poes die zachtheid en natheid beloofde. Ik keek omhoog, en zag dat ze me recht aankeek, alleen waren haar oogleden wat meer gesloten en likte haar tong haar bovenlip in een traag en bijna dwingend gebaar, alsof ze daarmee benadrukte dat het nu moest gaan gebeuren. In een roes voelde ik mijn hoofd naar voren gaan, in de automatische piloot bijna, en op een paar centimeter van haar glorieuze poes voelde ik duidelijk de warmte, kon ik haar ruiken, en zonder verder na te denken of uit ervaring te weten hoe het ‘moet’, drukte ik mijn lippen vol op die zachte schaamlippen, wat meteen een kreun van mijn lerares ontlokte. Alsof ik een mond zoende, zo deed ik het, ik had toen zelfs nog nooit getongzoend maar wist dat ik dat nu moest doen, deze poes tongzoenen, leeglikken. In het begin aarzelend, met een puntje van mijn tong, maar ze legde een hand op mijn hoofd en ik wist instinctiefdat ik over moest gaan op lange halen… Natuurlijk snapte ik ook dat ik haar klit moest zoeken, me dunkt dat ik genoeg had gelezen en films gekeken waarbij ik me aftrok, en toen ik dacht goed te zitten probeerde ik cirkeltjes te maken met mijn tong. Ze kreunde intenser, een goedkeurende diepe kreun, duwde nu met twee handen tegen mijn achterhoofd terwijl ze haar heupen in trage bewegingen kantelde, steeds steviger tegen mijn open mond waardoor ik af en toe dacht datik niet meer zou kunnen ademen. Maar zelfs als dat het geval was geweest, was ik doorgegaan, die zilte smaak in me opnemend, dat natte, warme, vochtige gevoel waarvan ik bijna klaarkwam. Haar bewegingen werden schokkeriger en ze slaakte een lange zucht, bleef mijn gezicht tussen haar volle heupen drukken en ik bleef likken tot ze me wegduwde. Ik was even bang dat ik haar pijn had gedaan,misschien met mijn tanden weet ik veel, maar ze legde een vinger onder mijn kin, die nog onder haar heerlijke vocht zat, en zei met een hese stem: “gevoelig schat…”, en daarna met een tikje langs mijn neus met een rode nagel: “je bent bijna geslaagd, haha!” Ze gaf me niet de kans me af tevragen wat ze bedoelde, rolde haar tanga omlaag, draaide zich om en lag nu over haar bureau, een mooi zacht kontje achterover stekend en haar bolle poes die me uitnodigend aankeek. Mijn erectie klopte tegen mijn broeksrand, mijn lul zocht verheugd de open lucht en wees al naar haar poes. Een beetje onhandig bewoog ik mijn onderlijf naar haar heupen, maar ze begeleidde mijn penis met een arm tussen haar benen door haar zalige grotje in. Mijn eikel had tot dan toe alleen mijn eigen hand gevoeld, wat was dit ongelooflijk zacht en geil…. Ze tikte met een hand tegen mijn heup, als teken dat ik mocht stoten, en dat deed ik. Ik zag mijn lul binnen en buiten glijden en wat witte afscheiding meenemen, ik voelde me zo sterk op dat moment maar ook zo ‘dichtbij’ (niet klaarkomen nu, NOG niet!). Ik begon aan haar truitje te trekken, wilde haar borsten zien of in elk geval kunnen voelen, nu ik haar vanachter nam. Ze duwde mijn hand weg en zette hem op haar heupen, waarna ze zelf in een beweging de trui wegtrok. Haar bril, die had ze opgehouden tot dan toe, kletterde op de grond door de snelheid waarmee ze de trui uittrok. Ik probeerde een beetje opzij te buigen en kon haar volle borsten op het bureau zien liggen, geplet door haar gewicht, terwijl ik doorstootte. Haar handen klemden zich om de rand van het bureau en ik gooide mijn gewicht in de strijd, ramde haar tegen het bureau dat piepend heen en weer schoof en dacht dat ik zou ontploffen! Alsof ze dat voelde, legde ze een hand tegen mijn onderlijf zodat ik stopte, en ze duwde wat zodat ik me uit haar trok. Ja natuurlijk, ik kon niet in haar komen, dacht ik – maar was het dan nu afgelopen? Ze richtte zich op, en legde haar hand op de schacht van mijn lul. In één beweging zoende ze mijn mond en zakte ze door haar knieën. Het gevoel van die volle mond rond mijn eikel was ongelooflijk. Vakkundig zoog ze me, me tegelijkertijd met soepele polsbewegingen aftrekkend. Haar volle borste deinden zacht op haar bewegingen. Ik had ook niet echt veel tijd meer nodig en riep buiten adem “ik kom ik kom” maar ze liet me komen, in die prachtige mond, liet me mezelf leegschieten tot aan de laatste schokkerige bewegingen. Ik trilde. Ze stond op met een lach, likte haar lippen. Maar daarna leek het bijna of ze van persoonlijkheid veranderde, was het moment weg. Bijna mechanisch zocht ze kleren bij elkaar, deed de knot in haar haar, stapelde haar papieren verder op. Een beetje verlaten begon ik mijn nu halfzachte penis weg te stoppen, mijn kleren aan te doen, pakte ik mijn tas om te gaan. Ze rommelde verder en keek niet toen ik opstond, naar de deur liep. Toen ik met de rug naar haar toe het slot opende, hoorde ik mijn naam weer. “Mijnheer Camban,” ik keek om, maar zag dat ze met haar bril weer op een stuk zat te lezen en rustig een alinea afmaakte, waarna ze me weer aankeek. “Dat was voldoende, u kunt gaan. Maar als u voor een hoger cijfer wilt proberen te gaan, zie ik u volgende week terug!” Een knipoog door de kleine glazen van de benen bril. Ik blooste, grinnikte, zei “tot volgende week Juf” en voegde me lachend in de rijen studenten die hun weg zochten in het gebouw. Terwijl ik daar bijna euforisch de uitgang zocht, met mijn gezicht ongetwijfeld ruikend naar poes, bad ik tot god dat onze vaste leraar ziek zou BLIJVEN.