Mariko I

Wat een stressdag. Vanaf de ochtend was alles bij Mariko misgelopen. Verslapen, drinken omgestoten bij het ontbijt, lange saaie vreselijke dag gehad en extra lang door moeten gaan. Nu in alle haast nog wat bij elkaar scharrelen voor het avondeten en dat kon nog maar net, het was eigenlijk 8 uur geweest. De man die net een paar seconden na haar de zaak wilde in lopen was tegengehouden door een forse knul in winkeluniform: “acht uur meneer, we gaan sluiten”. Ze had mazzel gehad, anders was het weer een snelle hap geworden. Maar ja nou nog snel koken, dus voor ze klaar was en de TV goed en wel kon aanzetten, moest ze eigenlijk al weer het bed in voor de volgende ochtend (niet verslapen deze keer!!). Mariko verlangde naar een lang heet bad, of iets anders ontspannends… Ze duwde haar karretje voorbij de voorverpakte maaltijden richting verse groenten en keek om zich heen. De winkel begon echt uit te sterven; een paar gangen verderop zag ze een vrouw van een jaar of 40 richting kassa gaan, waar nog maar één cassière zat. Verder hier en daar een schappenvuller die potjes met de goede kant naar voren draaide of met karren zuivel door de winkel schoof. Één van de jongens wierp haar in het voorbijgaan een knipoog toe. “Doe maar rustig aan” gooide hij achterover, “wij zijn hier nog wel even”. Mariko keek even om, volgde hem de hoek om. Lekker kontje in die broek, dacht ze afwezig voor ze zich weer naar de groente keerde. De laatste date met zoiets kon Mariko zich al bijna niet meer herinneren. Man wat zou ze er voor geven om met een leuke groep op Kreta te liggen… Zon, muziek, zwembroeken met platte buikjes erboven – ze schudde de gedachte uit haar hoofd en greep een hand sperziebonen. Bij de dranken twijfelde ze even. De winkel was nu echt leeg wat klanten betreft dus ze probeerde zich te haasten, maar goed die blonde gozer had haar gezegd rustig aan te doen dus ze hoefde zich niet teveel te stressen. Ze wilde dat nieuwe spul, bronwater met een smaakje maar van eigen merk, die was lekker maar stond ook op het bovenste schap. Mariko maakte een klikgeluidje met haar mond van ergernis – dit moest natuurlijk ook wel misgaan, na deze dag zou ze ongetwijfeld nog wel een fles fris op de grond mikken- en rekte zich op haar tenen uit. Haar vingertoppen voelden het etiket maar ze kon haar vingers er niet om heen krijgen. Ze probeerde of ze op de punt van haar schoen kon staan – ze zou bijna haar enkel zwikken – toen ze plotseling iets bij langs haar bil voelde strelen. Voor ze zich verschrikt kon omdraaien hoorde ze in haar oor fluisteren: “moet ik je een kontje geven?” Het was de blonde vakkenvuller die haar net had gezegd rustig aan te doen – hij haalde zijn vingers pas tussen haar billen vandaan toen Mariko zich omdraaide! Ze bloosde vuurrood en wilde hem eigenlijk een knal geven met één van die flessen – wie weet had ze dat ook gedaan als ze hem daarnet te pakken had gekregen. Terwijl de hand die net tussen haar billen zat langs haar heupen bewoog, keek hij haar zelfverzekerd en lachend aan. Ze wilde iets snedigs zeggen, dat hij een schoft was om dat zomaar te doen, dat hij achteruit moest (hij stond écht bijna tegen Mariko aan – ze voelde zijn warmte in de koude gangen van de AH) maar hij bleef staan, zijn ogen volgde de hare, en zij kreeg geen zinnig woord uit haar mond. Ze slikte haar droge keel weg en schoof onzeker op haar voeten. Alsof hij dat aanvoelde, stopte zijn hand de terugtrekkende beweging en legde hij hem zacht op haar linkerheup. Hij wachtte niet eens op Mariko´s reactie, maar keek meteen nadat hij zijn hand daar had gelegd om zich heen, strekte zijn nek naar links en rechts om te zien of er niemand in beeld was en richtte zich nu pas tot Mariko die haar bovenlichaam achterover liet rusten tegen het drankschap. Terwijl hij zijn hand langzaam over haar heup bewoog, bleef hij haar in de ogen kijken. “Kouwe handen”, zei hij, “als je hier werkt krijg je de hele dag kouwe handen.” (Ja right, alsof dat de reden was om zijn hand op Mariko´s warme heup te leggen en haar welvingen te voelen, haar rok op en neer te bewegen. En haar langzaam nat te maken….) “Ik heet Bas,” voegde hij eraan toe. Mariko voelde hoe het bloed op volle kracht door haar hersenen pompen, ze voelde de binnenkant van haar slipje vochtig worden. Haar tepels duwden haar topje vooruit. Haar eerste reactie om hem een rechterhoek te verkopen was omgeslagen, ze hoopte nu dat hij zijn zelfverzekerde agressieve techniek zou voortzetten, maar zijn hand bleef op de zelfde plek wrijven. Een wild idee kwam in haar hoofd op. Ze streek met haar rechterhand een lok achter haar oor – wetend dat jongens altijd gek worden van zo´n gebaar – en ze besloot wat meer de leiding te nemen. “Als je -” oei, ze moest toch weer wat wegslikken maar de tweede keer was haar stem zelfverzekerder: “als je echt warme handen wilt, moet je op een andere plek zijn, Bas… “ Tegelijkertijd begeleidde ze met haar linkerhand zijn rechterhand omlaag, onder haar rok, en weer omhoog zodat hij nu echt op haar blote heup tegen haar string lag. Nu werd Bas een beetje rood, maar hij leek zich niet te willen laten kennen en liet het gebeuren alsof dit hem elke dag overkwam, probeerde er een gebroken glimlach bij te doen. Ze beet op haar onderlip van het gevoel van die stevige hand op haar huid. Zijn vingers bewogen zich aarzelend over haar vlees, hij wilde zich al weer omdraaien om zeker te zijn dat er geen collega´s langskwamen, maar Mariko pakte zijn gezicht en zocht zijn ogen, zorgde dat zijn aandacht niet afdwaalde. Ze wilde NU snel verdergaan zonder onderbreking. Haar lichaam voelde alsof het ging oververhitten en op de een of andere manier maakte het nu niet meer uit wat er in haar omgeving gebeurde. Bovendien had Mariko ze allang zien staan, de grote jongen van bij de deur en het meisje van de kassa die probeerden onopvallend mee te gluren. Mariko had zijn aandacht weer terug. Zijn hand bewoog langs de voorkant van haar slip, voelde haar vochtigheid terwijl zijn mond de hare nu gretig zocht, daarna haar nek zoog. Ze voelde haar hele lichaam warm worden, had zin om haar spijkerjasje en alles wat ze droeg uit te gooien, stevig en snel genomen te worden. Af en toe wierp ze een oog op de zijkant van het pad, waar de twee collega´s van Bas probeerden onopvallend mee te kijken, het idee dat ze meekeken leek haar drie keer zo geil te maken… Ze had niet eens tijd om te fantaseren over wat er in het hoofd van die twee zou omgaan, daar had ze de tijd niet voor (dat kwam pas later, en was een idee waarop ze zich keer op keer kon klaarvingeren). Met haar rechterhand duwde ze Bas een beetje achteruit – haar hand voelde hoe stevig zijn onderbuik was – en ze begon met haar linker aan de broeksknoop te friemelen. Alsof dat een startschot was voor Bas, rukte hij zich los van Mariko en schoof in één beweging zijn jeans en onderbroek omlaag, zodat Mariko zijn stijve paal onder zijn AH-jasje uit zag steken. Zijn eikel glom in het TL licht. Zijn lul maakte kleine schokbeweginkjes, en een moment bleef Bas zo staan, terwijl Mariko naar zijn grote lul keek en hij zelf ook bijna onhandig omlaag keek. Daarna had hij geen aanmoedigingen meer nodig. Ruw kwam hij naar voren en duwde zijn handen onder haar rok, griste Mariko´s string ruw omlaag waarbij ze zijn vingers in haar vlees voelde graven. Ze genoot van dat gevoel en van de heftigheid die ze in Bas voelde – er was niets meer van tederheid of afwachten en Mariko had daar ook geen behoefte aan, ze was kletsnat en smachtte er naar iets diep in haar te voelen. Zonder eerst met zijn vingers te voelen of ze nat genoeg was duwde hij zijn eikel tegen haar schaamlippen waarbij Mariko hevig uitademde in zijn hals. Ze was nat genoeg om hem daarna in één keer naar binnen te laten glijden en voelde zijn kloppende paal diep in haar poesje, zo hard en heet. Mariko wist niet hoe ze zich moest houden, legde haar hoofd achterover in haar nek dan weer tegen zijn borst, kneedde met haar handen zijn stevige billen en wreef dan over zijn rug, terwijl ze staand tegen de AH-schappen werd genomen. Bas stootte nu zo heftig dat ze soms dacht even het contact met de grond te verliezen, ze kreunde hevig terwijl ze zijn eikel langs haar baarmoeder voelde gaan. Ze wilde niet stoppen, wilde hier het ritme van zijn grote pik blijven voelen en klaarkomen, en daarna deze pik mee naar huis nemen. Toen ze de eerste keer haar orgasme wegduwde, beet ze zich in de schouder van Bas vast en keek even opzij. Twee hoofden aan het eind van het gangpad trokken zich overhaast weg. Ze slaakte een zucht die het midden hield tussen een lach en een orgasme en wuifde met haar rechterhand even naar de zijkant, waar die twee ongetwijfeld alles bleven volgen. Daarna ging ze met die hand onder haar topje en kneep hard in haar gezwollen linkertepel, terwijl ze met haar rechterhand in Bas zijn haar zijn hoofd achterovertrok. Bas stootte een kreun uit – Mariko wist niet of dat van pijn was of van geilheid maar het maakte niet meer uit. Het leek alsof haar heupen de bewegingen van zijn onderlichaam overnamen, hem naar binnen zogen. Ze had het idee dat ze één grote warme natte poes geworden was. Ze liet zich verder meevoeren op de stotende bewegingen van Bas, die het gestaar van zijn collega´s nog steeds niet doorhad, en gooide haar hoofd achterover. Een fles cola viel van het schap en kletterde spuitend op de grond maar Bas stootte gelukkig door, en toen het spuiten van de fles langzaam weg-ebde voelde ze hem in haar kutje warm klaarkomen en kwam ze zelf tot een bonzend orgasme. Terwijl Bas tegen haar aangeleund bleef staan, nahijgend, het zweet van zijn voorhoofd vegend en Mariko met haar vingertoppen zachtjes langs haar schaamlippen streelde, om de na-trilingen van haar nog gretige poes te voelen, klonk er een kraak en kwam er een meisjesstem door het omroepsysteem. “Bas, stelling 5 graag!”. Gegiechel….