Renate deel 7

De aanraking van het warme water op haar gevoelige, gladde huid zorgde zoals altijd voor een lichte opwinding in haar binnenste. Tot nu toe had ze daar niet aan toegegeven, uit angst dat een van haar huisgenoten weer zou komen opdagen, maar dit keer oordeelde ze dat ze hun gewoontes zo langzamerhand kende en dat ze veilig was. Ze waste zich haastig, spoelde zich af, maar greep niet naar de op de stoel hangende handdoek. In plaats daarvan liet ze haar handen over haar natte velletje glijden. Ze streek met haar vingertoppen langs haar flanken en volle, ronde heupen, en een lichte rilling ging door haar heen. Haar handpalmen drukten op haar vlakke buik, bewogen zich omhoog en kwamen net onder haar stevige tetters. Eerst liet ze deze op haar handpalmen rusten, dan bracht ze deze nog hoger, alsof ze het gewicht van haar vleesvruchten wilde schatten. Haar vingers plooiden zich en de vingertoppen boorden zich in het malse vlees. Ze kreeg een warm gevoel tussen haar dijen. Vervolgens liet ze haar tetters even aan haar handen ontsnappen, zodat hun gewicht hen weer wat naar beneden bracht, greep dan met duimen en wijsvingers haar spenen beet en begon daaraan te rukken en te draaien. Als vanzelf begonnen haar heupen een lichte ritmische deining te vertonen. De friste van het afkoelende water werd op de binnenkant van haar romige blanke dijen vervangen door een kleverige, broeierige warmte. Ze wist dat geil nu langzaam over haar schaamlipjes heen stroomde en zich een weg omlaag zocht. Het onweerstaanbare verlangen naar een fel orgasme greep haar aan. Met haar rechterhand bleef ze haar geprikkelde, gezwollen en verstijfde vleesheuvels bewerken. Haar linkerhand daalde opnieuw, streek over haar gladde buikwand heen. De vingertop van haar wijsvinger bleef even haken in de inzinking van haar diepe navel. Ze boorde hem in het kleine kratertje en hijgde diep. Dan gleed haar hand verder omlaag, tot haar vingers zich verstrengelden in de zachte krullen van haar schaamstreek. Ze streelde daar doorheen, wikkelde de fijne haartjes om haar vingertjes en gaf er kort rukjes aan, om dan haar volle schaamheuvel in haar handpalm te nemen en te kneden. De warmte in haar schoot groeide alsmaar. Het was alsof een lauwe, lillende oceaan diep in haar binnenste klotste en alleen maar wachtte op de orkaan van een orgasme om los te barsten en alles te overspoelen. Haar knieen knikten. Met haar bekken gleed ze vooruit tot tegen de rand van de tafel waarop de teil stond. Haar handje werd zo nog steviger tegen haar schaambeen gedrukt. Ze liet haar vingers omlaag glijden en beroerde de gladde oppervlakte van haar lelletjes. De aanraking deed haar zinderen alsof een elektrische stroom door haar heen gezonden werd. Als automatisch vond haar wijsvinger de toegang tot haar diepten en gleed naar binnen. Renate sloot de ogen en genoot van de warmte van haar eigen geil, dat over haar vingertop begon te glijden, terwijl haar vinger zich steeds dieper in haar tunnel werkte. Intussen vond haar duim de zwelling van haar clitoris en begon ritmisch over het verharde staafje te wrijven. Schokgolven deden haar bekken zinderen en de oceaan in haar schoot begon wild te golven. Ze stond op het punt zich wild hijgend over te geven aan haar emoties, toen iets haar met een schok tot de werkelijkheid terug bracht. “Nou, nou”, klonk een bekende stem. “Is het kleine meisje met zichzelf aan het spelen?” Haar ogen flitsten open. De schok was zo groot, dat het leek of haar nekspieren verstijfd waren zodat ze haar hoofd niet kon draaien. Dat hoefde eigenlijk ook niet. Ze wist wie achter haar stond. Dennis Doyle! De dikke kerel moest ongemerkt teruggekeerd zijn, geluidloos de deur geopend en haar gedurende een onbekende periode bespied hebben. Een aanraking op haar naakte rug bracht haar weer tot zichzelf. Geschokt sloeg ze haar rechterarm voor haar trillende tetters en drukte haar linkerhand op haar poesje, om zoveel mogelijk van haar heerlijkheden aan zijn liederlijke blik te onttrekken, terwijl ze over haar schouder naar zijn rode, zwetende, dikke en ongeschoren gezicht staarde. Hij grijnsde, toen hij haar wijd opengesperde ogen zag. “Er zijn toch leukere manieren”, teemde hij. “Zoals bijvoorbeeld een dikke, harde lul in je kutje. Maar daar heb jij nog niet zoveel ervaring mee, wat? William bekommert zich niet al te zeer om jou. Hij hangt liever rond met die roodharige slet van de Riverboar Queen Bar. Best een stoot, die meid, daar niet van, maar ik hou meer van het ongerept lijkende type zoals jij.” Hij plaatste beide handen nu op haar nog lichtjes klamme schouders en maakte knijpende bewegingen met zijn worstachtige vingers. Renate rilde onder zijn aanraking. Ze vond met moeite haar stem. “Laat me met rust”, steunde ze zwakjes. “Ik zal alles aan William vertellen.” Hij lachte met een vettig geluid. “Ik denk niet dat William er zwaar aan zal tillen”, verklaarde hij. “Zoals ik al zei, geilt hij meer op die roodharige in de bar. Als hij niet straalbezopen was geweest, zou hij volgens mij nooit met je getrouwd zijn. Meer dan een snelle wip ben je hem niet waard. En ik weet uit ervaring dat hij er geen bezwaar tegen heeft een van zijn veroveringen met zijn ouwe vader te delen. Hij heeft nog wel eens meiden naar huis gebracht, weet je. Maar nog nooit een stoot zoals jij!” “Laat me met rust, alsjeblieft!” jammerde Renate. Alles in haar schreeuwde het uit weg te rennen, maar schaamte hield haar tegen omdat ze naakt was. Ze durfde zich zelfs niet om te draaien, uit vrees dat zijn ogen nog meer van haar bekoorlijkheden zouden zien. Een nieuwe schok ging door haar heen, toen Dennis Doyle zijn zweterige handen van haar schouders over haar rug deed dalen. Zijn vingertoppen gleden in de welving van haar smalle middel, streelden dan haar volle heupen. Uiteindelijk wreven zijn handpalmen over de halvemanen van haar billen. “Wat een kontje!” knorde hij hijgend. “Vol, maar toch strak gespannen en veerkrachtig. O, lekker dier, wat zal ik van je genieten! En jij zult het ook niet beklagen, geloof me. Die meisjes van William wisten ook niet wat hen gebeurde. Sommigen komen nog wel eens terug in de buurt en zoeken me op in de bossen. Ze kunnen niet genoeg van me krijgen. Ja, liefje, ik zal je het verschil leren kennen tussen een man en een jongen.” Hij greep haar billen nu met volle handen beet en kneep ruw, terwijl hij zijn onderlichaam tegen haar aan stootte. De aanraking van vlees op vlees leerde Renate dat hij zijn broek al had laten zakken. Een hard iets drukte net in de gleuf van haar kontje en brandde daar alsof het om een gloeiende pook ging. Paniek overviel haar. Ze kon niet vooruit door de tafel en niet achteruit omdat hij zich daar bevond, maar op de een of andere manier slaagde ze er toch in zich om te draaien en haar handen tegen zijn borst te drukken om te proberen zijn walgelijke aanwezigheid van zich af te drukken. Dat was een vergissing. Dennis Doyle greep meteen haar polsen en drukte deze achteruit, terwijl hij zijn dikke buik tegen haar aan ramde. Door de kracht van zijn greep en het geweld waarmee hij op haar in beukte, schoof ze met haar billen op het tafelblad en werd haar bovenlichaam achteruit gedrukt tot ze met haar rug op de tafel lag. Het breed grijnzende gezicht van haar afschuwelijke schoonvader hing boven Renate. Ze kokhalsde haast, toen ze zijn vettige grijns zag. Zijn dikke lippen plooiden zich van de bruine stompjes van zijn tanden weg. Zweet droop van zijn kale hoofd, liep over zijn vertrokken gezicht heen en druppelde tenslotte neer van zijn kin, om uiteindelijk op haar naakte bovenlichaam neer te druipen. Renate rilde, toen ze de warme druppels voelde. Haar maag draaide om in haar lichaam. Ze opende haar mond om te gillen, maar kon geen geluid voortbrengen. Ze leek volkomen machteloos en krachteloos in zijn greep. Dennis Doyle bracht zijn hoofd nog verder omlaag en drukte zijn mond op haar rechtertetter. Haar speen werd naar binnen gezogen tussen zijn dikke lippen en zijn ruwe tong begon eraan te likken. Hij produceerde knorrende geluidjes van diep in zijn keel. Zijn naakte onderlichaam met de harde, gezwollen uitwas, die ze gelukkig nog niet onder ogen gekregen had, wreef tegen haar krampachtig tegen elkaar gedrukte dijen. Haar overweldiger bewoog zijn mond naar haar andere tiet en herbegon daar met zijn lik- en zuigwerk. Het bezorgde Renate geen enkele opwinding, daarvoor waren haar afkeer en angst te groot. Al haar aandacht was geconcentreerd op haar dijen, die ze wanhopig gesloten hield, terwijl Dennis Doyle steeds maar zijn behaarde lul over de gladde huis schraapte. Ze kon alleen maar hopen dat het genot van haar tieten hem zozeer in beslag zou nemen, dat hij de tijd vergat en iemand naar huis zou komen om haar te redden van deze wellusteling. Zijn vrouw misschien, of anders William. Vroeg of laat moest ‚‚n van beiden toch opduiken? Haar hoop verzwond snel, toen Dennis Doyle zijn hoofd omlaag bracht en haar grijnzend aanstaarde. Dan keerde ze terug, toen hij zijn mond weer liet dalen, dit keer niet in de richting van haar opwindende vleesheuvels, maar naar haar lippen. Hij probeerde haar te kussen, haar lippen van elkaar te wringen en er zijn tong tussen te wurmen, maar ze ontweek hem door haar hoofdje heen en weer te bewegen. “Kus me”, gromde hij. “Kus me! Ik wil je kleine lieve tongetje proeven!” Dat was wel het laatste wat Renate wou. Zijn adem was het walgelijkste wat ze ooit geroken had. Zijn hele lijf stonk trouwens als de pest. Anderszijds besefte ze dat ze door haar verzet het fatale ogenblik alleen maar nader bracht. En ze moest proberen tijd te winnen, in de hoop dat iemand zou opdagen om hem te beletten zijn snode voornemen ten uitvoer te brengen. Daarom, na nog enig verzet voor de vorm, liet ze tenslotte haar lippen vangen door zijn mond. Haar instinktieve afkeer was zo groot, dat het nog even duurde voordat ze zijn tong liet binnendringen, maar uiteindelijk moest ze ook dat laten gebeuren, omdat hij intussen haar polsen in zijn linkerhand gevangen had en met zijn rechter haar tepels was begonnen te bewerken. Zijn greep op haar malse, veerkrachtige vlees was zo ruw, dat ze zelfs ongewild de mond zou geopend hebben om een jammerend kreetje te slaken. Zijn tong smaakte naar verschaalde drank en pruimtabak, met daarbij nog iets ondefinieerbaars dat waarschijnlijk voortkwam van zijn rottende tandstompen en halfverteerd voedsel. Dennis Doyle gromde diep in zijn keel, toen hij zijn afschuwelijke orgaan om haar tong heen begon te kronkelen en zo hard kwijlde dat haar mond met zijn spuug gevuld werd. Renate voelde haar maag in opWilliamd komen en even vreesde ze te zullen braken, maar dat gebeurde jammer genoeg niet, want dat zou hem mogelijk afgeschrikt hebben. Hoewel het er niet op leek dat de walgelijke dikke man door wat dan ook kon afgeschrikt worden. Zijn hand op haar tetters ging door deze beurtelings te bepotelen. Telkens hij haar spenen tussen zijn worstachtige vingers nam, kneep hij zo fel dat ze het uitgegild zou hebben, mocht haar mond niet helemaal gevuld geweest zijn met zijn wroetende tong. En dan gebeurde waarvoor ze zo gevreesd had. Zijn hand verdween van haar volle vleesheuvels, streek genietend over haar vlakke buikwand en viel op haar veerkrachtige schaamheuvel. Ze hield nog altijd de dijen wanhopig tegen elkaar geperst, maar kon niet beletten dat hij de bovenkant van haar poesje bepotelde en in haar malse vlees kneedde. Hij probeerde zijn vingers dieper te laten wroeten, maar Renate verzette zich met de moed der wanhoop. Een ongeduldig gegrom kwam van diep in zijn keel. Hij oefende druk uit met zijn volle vuist, begon ook met zijn knie te drukken om te proberen de benen van elkaar te krijgen, doch Renate vond ergens diep in zichzelf de kracht om aan deze dubbele aanval weerWilliamd te bieden. Dennis Doyle was echter niet aan zijn proefstuk. Tijdens zijn leven had hij zich wel vaker opgedrongen aan weerspannige vrouwen en meisjes. Hij bracht zijn hoofd omhoog en keek haar dreigend aan. “Doe je benen open, sletje”, gromde hij. “Laat me begaan en geniet ervan, verdomme! Kijk eens wat ik voor je heb!” Zijn linkerhand kwam omhoog, verstrengelde zich in haar lange, blonde, nog lichtjes vochtige haren en rukte haar hoofd omhoog. Hij dwong haar in de richting van zijn dikke onderbuik te kijken. Renate sperde de ogen open van afschuw, toen ze onder zijn overhangende vlees een wanstaltig gezwollen lid omhoog zag priemen. Het was zeker zo dik als haar slanke polsjes en minstens vijfentwintig centimeter lang. Brede, blauwkleurige aders lagen er als touwen op en de eikel, die haar op dat ogenblik zo groot als haar eigen vuistje toescheen, stond strak gespannen van opwinding en had een roodpaarse kleur. In het gleufje bovenaan stonden melkige druppels, zodat het leek of het ding kwijlde van opwinding. O god, dacht Renate, en ik geloofde dat de lul van William zo groot en dik was dat mij me zou opensplijten. Dit is in vergelijking een monster! “Nee!” jammerde ze in paniek. “Nee! Alsjeblieft niet!” Dennis Doyle lachte schor. “Open je benen”, herhaalde hij dreigend. Ondanks zijn greep in haar haren, slaagde Renate erin haar hoofd te schudden. Na haar smeekbede leek haar keel dichtgeknepen en kon ze geen woord meer uitbrengen. Dennis Doyle loste zijn greep op haar hoofdje en terwijl hij doorging met zijn knie tegen haar dijen te drukken, bracht hij zijn hand omlaag, balde deze tot een vuist en liet ze in haar maagstreek dreunen. Renate’s hoofd kwam met een ruk omhoog. De lucht werd uit haar longen gedreven. De schok van de klap wed voortgedreven door haar hele lichaam heen en zonder dat ze het besefte openden haar dijen zich alsof haar spieren gehoorzaamd hadden aan een signaal. In een oogwenk had Dennis Doyle er zijn eigen zwaarbehaarde benen tussen geplaatst en was Renate volkomen machteloos aan hem overgeleverd.