Verrassing op het internaat

Hallo ik ben Kevin, 16 jaar, ben stevig gebouwd dus lekker gespierd en groot geschapen. Vandaag vertrek ik samen met mijn ouders naar Engeland omdat mijn vader daar een nieuwe baan heeft gekregen. Het afgelopen jaar heb ik veel Engels les gehad zodat ik in Engeland op een normale school mezelf kan redden. De eerste 2 maanden verloop als zoals gepland. Bij mij vader op het werk gaat het goed, ik doe het goed op school en mijn moeder is thuis om alles te regelen voor het huishouden. Echter krijgt mijn moeder naar 2 maanden een baan aangeboden waardoor ze veel van huis is. Mijn ouders besluiten dat ik beter is als ik naar een internaat ga waar ik door de week verblijf en in het weekend thuis kan komen. Aangezien dat mijn ouders veel weg zijn vind ik dit ook een goed idee want dan hoef ik veel minder te doen thuis en kan ik me vooral op school richten.
Mijn ouders kozen voor het internaat dat het dichtstbij was zodat ik weinig hoefde te reizen. Ook kon ik hier direct starten en was het bij andere internaten zo dat ik tot het volgend schooljaar moest wachten. Na het kennismakingsgesprek op school vroeg de begeleider of we nog een folder wilden met alle afspraken en regels op school maar mijn ouders vonden dat niet nodig. Ze besloten om mij direct in te schrijven zodat ik de week erna kon starten.

De volgende maandag was het zover en zetten mijn moeder me af bij het internaat met een kleine tas met wat verzorgingsproducten. Van school kreeg ik verplichten kleding dus veel hoefde ik niet mee te nemen. De begeleider wat tijdens het gesprek aanwezig was pikte mij bij de poort op. Ik werd als eerste naar de slaapkamer gebracht waar ik mijn tas kon achter laten en even kort kennis kon maken met mijn kamergenoten. Ongeveer een kwartier later kwam de begeleider me weer ophalen. We ging naar een klein kamertje aan de anderen kant van het gebouw. Van sokken en onderbroeken tot truien en jassen alles van kleding kreeg ik mee wat voldoende was voor een hele week.
Toen ik klaar was met kleren passen wilde ik mijn schooluniform aantrekken maar de begeleider zij dat ik nog even moest wachten omdat de schoolarts nog langskwam voor mijn controle. Ik gaf aan dat ik me prima voel en geen dokter nodig had maar de begeleider maakte me duidelijk dat dit normaal was op deze school dat iedere jongen eerst even door de schoolarts werd gecontroleerd. In mijn onderbroek bleef ik wachten tot de dokter kwam en gelukkig duurde dit niet al te lang. Toen de dokter er eenmaal was stelde hij zich kort voor en begon wat testen met me te doen. Hij wilde mijn ogen even testen, mijn bloeddruk meten, naar mijn hart luisteren en ik kreeg nog enkele vragen die ik moest beantwoorden. Toen ik dacht dat ik klaar was begon het echte onderzoek eigenlijk pas en snel kreeg ik het idee dat dit vooral programma vulling was geweest.

Ik kreeg de vraag om mijn onderbroek uit te doen en ik wist niet goed wat ik moest doen. De dokter bleef me bloedserieus aan kijken en toen hij het een 2de keer vroeg besloot ik om het maar te doen. Binnen 2 seconde had de dokter zijn onderzoek afgerond en kreeg ik als antwoord: ik heb het probleem al gezien dit is tegen de regels in. Ik snapte niet waar hij het over had en vroeg wat hij bedoelde. Ik moest van de dokter via een tussendeur naar de kamer ernaast gaan en op het bedje plaatsnemen. Toen de dokter bij me kwam legde hij me uit dat hij een klein probleem had gezien wat hij ging oplossen. Ik ging op mijn rug liggen en kreeg ter hoogte van mijn middel een doek over me heen waardoor ik niet meer naar beneden kon kijken. De dokter legde uit dat ik een paar kleine spuiten in mijn piemel kon voelen maar ik moest niet schrikken de pijn was maar heel even en hij ging niks doen wat slecht voor me was.

De spuiten waren inderdaad erg pijnlijk en terwijl de dokter hiermee bezig was probeerde ik met verschilde vragen te achter halen wat hij van plan was. Helaas kwam ieder antwoord op hetzelfde neer: ik moest me geen zorgen maken hij zal goed voor me zorgen en alles kwam goed. Zijn onderzoek duurde 15 of 20 minuten en toen het doek weg ging zag ik dat mijn hele piemel in het verband zat ingepakt. Ik moest me aankleden en op de stoel plaats nemen dan zou de dokter me vertellen hoe ik alles moest verzorgen. Ik snapte niet wat hij bedoelde met verzorgen maar deed wat me gevraagd werd.

De dokter begon met zijn uitleg en mijn hartslag begon steeds sneller te gaan. Conform de regels van dit internaat wordt iedere jongen op zijn eerste schooldag gecontroleerd of hij strak besneden is. Indien uit het onderzoek blijkt dat de dokter vast stelt dat de jongen niet of niet strak genoeg besneden is dan zal de jongen direct besneden worden conform de eisen van de dokter. Ik begreep de dokter niet want ik wist niet wat het Engelse woord voor besneden betekenden. Dus ik vroeg of de dokter het me kon uitleggen omdat ik het niet goed snapte. Hij had het deel van mijn voorhuid verwijdert wat ik niet nodig had omdat dit de schoolregels zijn waarmee mijn ouders akkoord zijn gegaan.
De zweet brak me aan alle kanten uit en ik begon te beseffen wat er werkelijk gebeurd was. Ik wilde zo snel mogelijk naar huis maar dit was niet mogelijk ik moest tot vrijdag wachten voordat ik naar huis kon of contact kon krijgen met mijn ouders. Ik voelde me de eerste week super ellendig en door de leraren werd er geen rekening gehouden dat ik zojuist een deel van mijn piemel was kwijtgeraakt. Ik moest alle lessen volgen en als ik pijn had ik kon ik wat pijnstillers krijgen. Mijn klasgenoten waren gelukkig wel meelevend want veel van hen had dit zelf meegemaakt tijdens hun eerste schooldag.

Toen de verdoving begon uit te werken besefte ik pas goed hoe ruw deze onderbroeken waren. Met mijn voorhuid vond ik de onderbroek al niet erg lekker zitten. Ze waren ruw en scheurde al terwijl ik maar een paar minuten met mijn voorhuid in deze onderbroek had rondgelopen. Maar nu zonder voorhuid om mijn eikel te beschermen was deze onderbroek een waren aanslag. Mijn eikel raakte snel geïrriteerd en nog roder dan die al was van de operatie. Toen ik me die avond ging verzorgen en voor het eerst mijn piemel zag zonder verband werd de schrik alleen maar erger. De dokter zij: ik heb het deel voorhuid verwijdert wat je niet meer nodig hebt. Maar er was niet een klein stukje verwijdert zoals hij beweerde. Mijn voorhuid was volledig weg met nog een grootdeel van mijn schachthuid erbij. Zelf slap zag mijn piemel er kleiner uit als normaal ondanks dat hij nu dik en blauw was. Mijn schachthuid zat strak en was direct achter mijn eikel gehecht.
Ik was duidelijk aangeslagen en 2 kamergenoten die inmiddels de douche ook binnen waren gekomen hadden dit snel door. De douche was 1 grote open kamer met langs de muren allemaal douchekoppen. Er viel weinig voor elkaar te verbergen dus ik zag direct dat zij op dezelfde manier als mij besneden waren. Ik vertelde hun mijn verhaal, hoe ik me hierbij voelde en dat ik het idee had dat er te veel huid was verwijderd.

Ethan deed als eerste zijn verhaal. Hij zat hier al vanaf de eerste klas en zijn ouders hadden hem verteld wat er ging gebeuren. Voor hem was de besnijdenis dan ook geen probleem en hij weet nu niet beter dan hoe het is zonder voorhuid omdat toen hij zijn voorhuid verloor hij nog niet met zichzelf speelde. Hij vertelde wel eerlijk dat hij door de week op het internaat nooit deed masturberen omdat dit best veel tijd kosten en je hier weinig privacy hebt. Als hij in het weekend thuis was deed hij meestal zaterdag en zondag masturberen want thuis had hij ook glijmiddel en porno en dat maakte het een stuk makkelijker voor hem.
William daarentegen was minder blij met zijn nieuwe besnijdenis. Hij was net als ik pas later naar dit internaat gekomen. William kwam op zijn 17de en was vroeger bij zijn geboorte al besneden dus hij en zijn ouders waren ervanuit gegaan dat dit wel voldoende was. Helaas vond de dokter dat hij niet strak genoeg besneden was en besloot zonder verder overleg om hem opnieuw te besnijden. Hij was voorheen hoog en redelijk strak besneden. Zijn piemel was stijf 14cm en zijn resterende binnenste voorhuid was ongeveer 5 cm. Hij had genoeg huid over om normaal te masturberen maar kon de huid niet over zijn eikel rand heen trekken. De dokter besloot om de gehele resterende binnen voorhuid te verwijderen waardoor William met een veelte strakke schachthuid bleef zitten. Zonder glijmiddel kan hij absoluut niet meer masturberen en zijn piemel heeft te weinig huid om volledig te kunnen groeien. Als hij nu stijf wordt komt hij niet verder dan 12cm, heeft hij veel schaamhaar op zijn schacht en word zijn balzak helemaal omhooggetrokken om de tekortkomende huid te compenseren.

Ze vertellen me dat dit onderwerp in de slaapkamer vaker besproken wordt en dat 9 op de 10 jongens is besneden of herbesneden bij zijn binnen komst op dit internaat. Evenveel jongens geven toe niet op het internaat te kunnen masturberen omdat ze of geen glijmiddel hebben of het gewoon te lang duurt. Ze vermoeden gezien de strakheid van mijn besnijdenis dat ik me bij deze groep jongens kan toevoegen.
Niet echt gerustgesteld ga ik me verzorgen en besluit ik vroeg naar bed te gaan. De eerste nacht is echt een hel en slapen kan ik bijna niet. De nachtelijke erecties zijn zeer pijnlijk en het lijkt alsof mijn hechtingen er ieder moment uitwillen scheuren. De volgende dagen zijn niet veel beter en als het vrijdagmiddag is ben ik dolblij dat ik naar huis kan. Ik besluit alles mee te nemen in de veronderstelling dat ik hier maandag niet meer terugkom. Vandaag moet ik met de bus naar huis alleen is deze terugreis allesbehalve een plezier met mijn half afgesneden piemel.
Eenmaal thuis vertel ik mijn verhaal en hoop ik op meer medeleven dan op het internaat. Mijn moeder vertelde dat de begeleider dit al tijdens het telefoongesprek had verteld omdat veel buitenlandse leerlingen hierdoor afhaken. Echter vond zij dat mijn vader deze keus maar moest maken gezien het feit dat hij wel een piemel had. Mijn vader bekende dat hij het akkoord vond dat ik besneden zou worden omdat volgens hem miljoenen mannen besneden zijn en ze dit niet zoveel zouden doen als het slecht voor je was. Maar de besnijdenis vond hij zelf minder belangrijk. Mijn vader wilde dat ik vooral dichtbij was zodat ik zelf kon reizen en dit internaat was het dichtste bij dus de keus was snel gemaakt. Wel wilde hij graag mijn piemel zien omdat hij toch erg benieuwd was. De zwelling en blauwe plekken waren al minder als in het begin van de week dus mijn vader was best te vrede met het resultaat. Echter had mijn vader al jaren mijn piemel niet meer gezien en toen ik hem vertelde dat ik nu een aantal cm kleiner was leek hij niet erg onder de indruk. Zowel hij als mam reageerde dat ik me niet al te druk moest maken en dat het achter een paar weken allemaal goed zou bij trekken.

Met lood in mijn schoenen ging ik maandag terug naar het internaat. Ik had geen andere keus dan te accepteren dat ik geen voorhuid meer had. Iedere week zag mijn piemel er beter uit en de wond geneest goed en snel. Naar 4 weken moet ik weer met de sportlessen mee doen en moet ik voor de laatste controle terug naar de dokter. De dokter trekt een paar keer aan mijn schachthuid om te kijken hoeveel spelen hierin zit. De dokter bekent dat ik een van zijn lossere besnijdenissen ben maar hij vindt het resultaat goed genoeg dus ik hoef geen herbesnijdenis. Hij schrijft een kort rapport voor mijn ouders die ik kan afgeven zodat zij ook weten wat hij ervan vind ik moet volgende week hun antwoordbrief ondertekend bij hem inleveren.

Terug op mijn kamer besluit ik stiekem om de brief voorzichtig open te maken. De dokter heeft het volgende geschreven: Beste ouder, uw zoon is laag en strak besneden conform de eisen van de dokter. Het is voor hem zeer lastig tot niet mogelijk om op het internaat te kunnen masturberen. Wilt u dit thuis voortzetten dan adviseren wij u om uw zoon alle mogelijke glijmiddelen te ontnemen en hem zo weinig mogelijk privacy te geven. Een 2de optie is om hem een herbesnijdenis te geven waarbij ik zoveel huid verwijder dat een erectie ongemakkelijk tot zelfs een pijnlijk en knellend gevoel geeft. Dit ontmoedigd masturbatie nog meer maar kan het nooit 100% voorkomen. Ook is het voor uw zoon niet meer mogelijk om volledig een erectie te krijgen en zal hij blijvend enkele centimeters korter zijn. Onderaan de brief staan 2 hokjes met de optie: (1) mijn zoon is goed besneden en hoeft geen herbesnijdenis (2) mijn zoon is te los besneden en dient opnieuw besneden te worden. Ik besluit deze brief aan William te laten lezen en hij begrijpt nu direct dat zijn ouders er dus voor gekozen hebben om hem zo strak te laten besnijden en niet de dokter.

Als ik vrijdag thuiskom ben ik super zenuwwacht over het antwoord wat mijn ouders gaan geven op deze brief. Ze zouden me toch niet hetzelfde aandoen als de ouders van William hem hebben aangedaan? Ik geef de brief af en ga naar boven het duurt niet lang voordat mijn vader me naar onder roept. Mijn vader wil graag nog 1x mijn piemel zien om te kijken of de dokter het wel goed heeft beoordeeld. Ook vraagt hij welk gevoel ik heb tijdens een erectie en ik hoef niet lang na te denken nu ik weet wat in de brief staat. Ik zeg hem dat ik een pijnlijk en knellend gevoel heb waarna ik zie dat mijn vader meteen optie 1 aankruist. Opgelucht kan ik dit weekend in en hoef ik me niet meer druk te maken om opnieuw en nog strakker besneden te worden.

Ik geeft de brief af bij de dokter en enigszins teleurgesteld maakt hij de keuze van mijn ouders bekent. Je ouders hebben voor optie 1 gekozen dus je kunt nu naar de les gaan. De weken gaan voorbij waardoor mijn piemel steeds beter geneest. 10 weken na mijn besnijdenis krijg ik de eerste vragen van mijn kamergenoten. Vrijwel iedereen is of als baby besneden of bij aankomst op dit internaat. Sommigen zijn zowel als baby als bij aankomst op het internaat besneden. Niemand van hen kan zich herinneren hoe het is om te masturberen met voorhuid en wilt dit graag weten. Ik vertel ze dat masturberen met voorhuid heel makkelijk is. Je pakt je voorhuid vast net over de eikelrand heen en beweegt dan de voorhuid op en neer over de eikel waardoor je altijd en heel makkelijk klaarkomt. Niemand van mijn kamergenoten kan zich dit voorstellen. Ik vraag ze hoe zij het doen als ze geen glijmiddel hebben. Sommigen vertellen dat ze het zonder glijmiddel echt niet kunnen, een paar hebben genoeg aan spuug maar vertellen dat dit vaak wel een pijnlijk gevoel oplevert omdat spuug te snel droogt. Eentje verteld dat hij meestal een sok gebruikt omdat zijn eikel toch weinig gevoel heeft kan hij makkelijk door masturberen. Ze willen weten waarom ik dit vraag en waarop mijn antwoord is dat mijn ouders vrijwel alles wat ik als glijmiddel kan gebruiken hebben weggezet in het weekend. Ik wil ook graag weten wat zij van de onderbroeken vinden waarna iedereen begint te lachen.

Nou zegt William deze onderbroeken zijn speciaal gekozen voor besneden jongens om hun eikel sneller gevoelloos te maken. Toen ik hier pas binnen kwam had ik de eerste maanden door de week altijd een rode en geïrriteerde eikel en in het weekend werd dit meestal minder omdat ik dan mijn normale onderbroeken aan had. Ik ben mijn hele leven al besneden dus aan mijn herbesnijdenis kon het niet liggen. Je zult ervaren dat als je een half jaar hier bent het gevoel in je eikel aanzienlijk minder is dan nu en dat de roodheid en irritatie steeds minder worden.
Nu een jaar naar mijn besnijdenis maak ik de balans op. Voor mijn besnijdenis was mijn piemel een flinke 17cm. Als ik nu een erectie heb kom ik niet verder dan 16cm, word veel schaamhaar op mijn schacht getrokken en zitten mijn ballen strak omhooggetrokken. Zowel slap als stijf zit de huid strak gespannen en is er geen beweging in de huid te krijgen. De gevoeligheid in mijn eikel is ver afgenomen door de onderbroeken van school. De eerste 2 a 3 maanden leken de onderbroeken van school wel scheurpapier en kreeg ik tijdens het lopen al een erectie door de stimulatie. Nu tijdens de sportles kan ik zo actief zijn als ik zelf wil en voelt het alsof mijn eikel gewoon veilig in zijn oude voorhuid zit. Terwijl eigenlijk mijn blote eikel ruw scheurt tegen de nog veel ruwere ondergoed. Mijn ouders zij nog altijd zeer te vrede met hun besluit terwijl ik dit absoluut niet ben. Doordat mijn eikel nu een stuk minder gevoelig is doe ik me meestal aftrekken met een sok. Maar dit zorgt ervoor dat mijn eikel weer rood en geïrriteerd raakt dus als ik dit vaak doe wordt mijn eikel alleen maar minder gevoelig waardoor ik in een neerwaartse spiraal terecht kom.