In de wachtkamer

Toen de dokter de wachtkamer binnenstapte om de volgende patient te roepen, zag hij haar al zitten. Ze was bloednerveus en wriemelde onrustig met een zakdoekje. Hij kende haar niet goed, want al behoorde ze dan wel tot zijn patientenbestand, was ze tot dusver hooguit 1 of 2 keer bij hem op zijn spreekuur geweest. Toen de huisarts klaar was met de patient die hij eerst opgehaald had, ging hij terug naar de wachtkamer en zei: “de volgende alstublieft”. De zenuwachtige vrouw stond op en keek hem ontwijkend aan. Hij gaf haar een hand en zei: “kom maar mee. U bent aan de beurt”. Ze liepen naar de spreekkamer en hij bood haar een stoel aan. Toen ze zat, nam de arts plaats tegenover haar aan zijn bureau en zei: “vertel maar eens op, mevrouwtje. Wat is er aan de hand?”. Ze was volkomen overstuur en hakkelend stamelde ze: “ik ben verkracht”. De dokter schrok en kon zich nu goed voorstellen, waarom ze zo van slag was. Hij liet haar d’r verhaal vertellen en al snel bleek, dat ze misbruikt was door een onbekende man, die zich aan haar vergrepen had op een donkere avond in de bosjes van een park. Ze was versteend geweest van angst en had hem maar laten begaan. Hij had haar een mes op d’r keel gezet en hij had haar geneukt als een zak zand. Toen hij haar volgespoten had, was hij weggerend, maar ze kon zo’n goed signalement geven, dat hij binnen een paar dagen opgepakt was. De dader bleek een serieverkrachter te zijn en verdween voor heel lang achter de tralies en daarnaast had hij nog TBS opgelegd gekregen. Dat deed haar gevoel voor rechtvaardigheid goed, maar nu de zaak achter de rug was en ze wat tot rust kwam, kreeg ze een weerslag. Een natuurlijke reactie op alle doorstane emoties en ze kwam in een depressie terecht. Ze sliep niet meer en als ze na een paar slapeloze nachten dan wel een keertje in slaap viel, kreeg ze vreselijke nachtmerries, waarbij ze de verkrachting telkens opnieuw beleefde. Dit was op den duur ondraaglijk en daarom was ze nu op zijn spreekuur gekomen. Toen ze haar verhaal gedaan had, zei de dokter, die de hele tijd zwijgend geluisterd had: “ik vind dit heel erg voor u. Maar ik weet misschien een therapie. Maar daar is nu geen tijd voor, want de wachtkamer zit vol andere patienten. Ik geef u eerst een recept mee voor wat kalmerende middelen en slaap- tabletten. Ga eerst naar huis en neem van elk een tablet. Ga slapen en als u wakker wordt in de loop van de middag, belt u mij. Dan spreken we een tijd af en probeer ik u van de naweeen van de verkrachting af te helpen”. Opgelucht verliet ze de praktijk en haalde bij de apotheek de medicijnen, die de huisarts haar voorgeschreven had. Daarna ging ze naar huis en kroop in bed. Dankzij de pillen sliep ze binnen een kwartier en toen ze tegen een uur of drie wakker werd, voelde ze zich herboren. Tijdenlang had ze zich niet zo goed gevoeld en opgewekt belde ze haar huisarts. Ze maakten een afspraak om half vijf en ze vroeg zich af, wat haar te wachten stond. Toen ze op het afgesproken tijdstip aanbelde, leek de praktijk wel uitgestorven. De assistente deed open en liep met haar op naar de spreekkamer, waar de dokter al zat te wachten. Ze mocht gaan zitten en de arts zei: “de therapie is als volgt: ik zal u laten voelen wat de verkrachter gevoeld heeft. Dan zult u begrijpen waarom hij het gedaan heeft en daardoor zult u zich waarschijnlijk beter gaan voelen en minder last hebben van wat wij noemen een post traumatisch stress syndroom”. Ze keek hem niet begrijpend aan en vroeg: “uh. Hoe bedoeld u? Wat is nu precies de bedoeling?”. “Lisa, kom eens hier”, zei de arts tegen zijn assistente, “laat je lichaam eens zien”. Lisa stapte naar voren en trok de knopen van haar witte uniform los. Ze zag, dat de assistente onder de rode striemen zat en ze had diverse blauwe plekken. “Steek je tong eens uit”, zei de dokter en toen Lisa haar tong uitstak, zag ze dat de bevallige assistente daar een piercing had. “Kijk”, zei de huisarts, “Lisa is behalve mijn assistente ook een masochist. De rode strepen zijn nog van haar vorige mishandeling en komt voornamelijk door de slaag die ze gehad heeft. Niet van mij overigens, want ik ben niet zo’n sadistisch type. Ik hou werk en privé trouwens ook liever een beetje gescheiden, dus ik zit in principe niet aan haar. De slaag heeft ze gehad van haar vriend, die tevens haar meester is. Ik moest meteen aan haar denken, toen ik vanmorgen jouw verhaal hoorde en daar leek me ook de oplossing voor jouw probleem te liggen. Je leeft je maar eens flink op haar uit. Geef haar er maar van langs. Reageer je woede van je verkrachting maar op haar af. Doe maar alsof zij je misbruikt heeft. Neem wraak via haar. Geloof me: dat lucht op”. “En zijzelf dan?”, vroeg het verkrachte slachtoffer, wijzend op Lisa. “Lisa stemt er mee in”, zei de dokter, “sterker nog: ze vindt slaag lekker en verheugt zich er zelfs op. Ze heeft toestemming van haar vriend en je mag je helemaal op haar uitleven, zolang je maar geen onherstelbare schade aanbrengt. Maar daarvoor blijf ik wel in de buurt”. “Moet ik haar gaan slaan?”, vroeg de patiente. “Wat je maar wil”, antwoordde de arts, “de keus is aan jou. Doe maar met haar waar je zin in hebt”. “Goed”, zei ze en toen ze opstond, zei de dokter: “maar we moeten wel enkele voorbereidingen treffen”. De voorbereidingen bestonden met name uit het gereed maken van Lisa. Die ging zich uitkleden en daarna werd ze voorover liggend vastgebonden op de behandeltafel. De dokter haalde een serie martelwerktuigen op en de patiente mocht er een uitkiezen. Ze nam een karwats en onwennig en met weinig overtuiging begon ze Lisa op haar billen te slaan. Eerst heel zacht omdat ze bang was haar pijn te doen, maar de dokter moedigde haar aan. Hij dwong haar zelfs om harder uit te halen en na de derde keer sloeg ze Lisa hard op d’r kontvlees. “Mmmm”, zei Lisa kreunend, “dat is al beter. Doe nog eens wat harder”. De patiente deed het en haalde fel uit, zodat er een aantal rode striemen op Lisa d’r achterwerk ontstonden. Lisa gaf aan te genieten en hoe harder het slachtoffer van de verkrachting sloeg, des te meer genot Lisa ervoer. Na een poosje sloeg de patiente als een volleerde meesteres en mepte er lustig op los. Lisa begon heen en weer te bewegen en raakte duidelijk opgewonden. De patiente begon er ook lol aan te krijgen: eerst was ze begonnen met slaan zonder dat ze wist waarom en alleen maar omdat de dokter had gezegd, dat het haar zou helpen, maar nu vond ze het leuk en raakte in vervoering. Ze kreeg de smaak helemaal te pakken toen ze Lisa per ongeluk vol op d’r kut raakte. Lisa kneep haar dijen meteen stijf tegen elkaar aan en leek klaar te komen. De patiente keek even bezorgd naar Lisa, omdat ze niet wist wat haar reactie betekende, maar toen ze door had dat het puur genot was wat Lisa doormaakte, zei ze brutaalweg: “benen weer uit elkaar”. Lisa deed het en opnieuw sloeg ze vol op d’r kut. Lisa kromp in elkaar, maar schokte ook en duidelijk zichtbaar voor de dokter en zijn patiente beleefde ze een hoogtepunt. Het duurde even en toen Lisa bedaarde, keek de patiente de dokter vragend aan, omdat ze verwachtte dat het voorbij zou zijn. “Ga door”, zei hij, “Lisa wil dit wel urenlang. Het enige wat nu telt, ben jij. Pas als jij er genoeg van hebt, stoppen we en niet eerder. En ik geloof dat dat nog niet het geval is. En daarnaast is op dit moment het therapeutisch effect nog nihil, geloof ik”. De patiente legde de karwats weg en pakte een kleine zweep. Lisa knikte goedkeurend en zette zich schrap voor een volgende serie slagen. De patiente deed het steeds overtuigender en sloeg hard op Lisa in totdat diens rug spoortjes van bloed begon te vertonen. De dokter deed haar stoppen, maar ze begon er nu net plezier in te krijgen. Haar ogen fonkelden en ze leek opgewonden te raken. Ze stelde zich voor dat haar verkrachter op de tafel lag en dat ze die afranselde. Met een wilde blik keek ze naar de dokter en die zei: “even rustig aan. We laten Lisa een andere positie innemen, zodat ze het beter vol kan houden”. De assistente werd los gemaakt en op haar rug gelegd. De patiente pakte een roede en begon vrolijk op de borsten van Lisa in te hakken. En toen ze merkte, dat Lisa hiervan lekker genoot, sloeg ze nog harder. Ze voelde zich sterk en haar wraak proefde zoet. Ze zag bij elke klap Lisa in elkaar krimpen en hoorde haar kreunen. In gedachten was het haar verkrachter die lag te huilen van de pijn en die smeekte om genade. Ze sloeg Lisa hard op haar buik, waardoor er een rode streep ontstond en ging verder naar beneden. Lisa gaf een gil, maar dat deerde haar niet en ze mepte keihard op Lisa’s dijen. “Auuuu, niet zo hard”, smeekte Lisa, maar de patiente verkeerde in een roes en niets drong meer tot haar door. “Vuile verkrachter”, zei ze, “ik zal je leren aan mij te zitten. Verkracht je moeder maar, teringlijer. Ik sla je verrot”. De dokter keek goedkeurend toe en stelde tevreden vast, dat zijn aanpak succes had. De patiente was in een soort trance en ging helemaal door het lint. “Klootzak”, riep ze, terwijl ze achter de tafel ging staan. Ze haalde vol uit en sloeg Lisa uit volle kracht op diens schaam- lippen. Die gierde en kwam acuut klaar. Trillend lag ze te kreunen en de patiente tierde: “vuile hufter. Ik sla je dood. Ohhh, godverdomme. Ik word geil. Oh, stomme geile snol. Je moet me likken. Lik het geil uit mijn kut. Ik ben kleddernat verdomme. Je moet me klaar likken”. Ze gooide de roede op de grond en scheurde zich haar spijker- broek en slip van de kont. Met ontbloot onderlichaam kroop ze op de tafel en hurkte met haar druipende kut boven de mond van Lisa. Die stak meteen haar gepiercte tong in de gleuf van de patiente en het metaal van het sieraad deed een stroom in d’r kut ontstaan. De tongpiercing werkte namelijk in principe net als een accu, want de zure kutsappen in combinatie met het speeksel loste wat metaal op en de ontstane elektrische stroom bracht de patiente volkomen in extase. Ze bewoog ongecontroleerd heen en weer en Lisa’s tong verloor haast het contact met haar kut. Opeens zakte ze zwaar neer op Lisa d’r gezicht. Lisa likte meteen over de harde kittelaar en prompt begon de patiente klaar te komen. Ze vloekte nog veel harder dan voorheen en schold Lisa voor alles uit wat mooi en lelijk was. Ze kneep hard in diens tieten en draaide de stijve tepels helemaal rond, totdat Lisa het uitschreeuwde. De dokter begon zich ermee te bemoeien en pakte een waxinelichtje, die de hele tijd op zijn bureau had staan branden. Hij ging achter Lisa staan en zei tegen de patiente: “gebruik dit maar en wrijf daarbij over haar klit”. De dokter trok de schaamlippen van Lisa uiteen en terwijl Lisa tegen een nieuw hoogtepunt aan zat, liet de patiente de gesmolten waxine in de kut van Lisa lopen. Die schreeuwde luidkeels en kreeg een daverend hoogtepunt, waarbij ze over haar hele lichaam trilde en haar dijen stijf tegen elkaar aan drukte, waardoor er wat hete waxine over haar schaamlippen stroomde. De patiente bleef hard over Lisa d’r klit wrijven en die bleef maar klaar komen totdat ze haast stikte onder het gewicht van de patiente. “Heb je nu door hoe fijn het is om macht over iemand te hebben?”, vroeg de dokter. Ze knikte. De dokter vervolgde met: “daarom bestaan er dus ook verkrachters. Het heeft in eerste instantie niet eens zoveel met sex te maken. Het is primair bedoeld om iemand bang te krijgen en zodoende macht over het slachtoffer uit te oefenen. Snap je?” De patiente knikte opnieuw. “En nu?”, vroeg ze. “Wat mij betreft laten we het hierbij”, zei de huisarts, “ik hoop dat het geholpen heeft. Je hebt nu begrepen waarom de verkrachter zich aan jou vergrepen heeft en misschien kun je het daardoor nu accepteren. Maar als je nare gevoelens terug komen, stuur ik je door naar het RIAGG. Ik ken daar een psychiater en ik zal je dan naar hem verwijzen. Zeg dan maar dat ik je gestuurd heb en waarom ik je speciaal naar hem verwijs. Hij heeft namelijk een patient, die ik ook naar hem toegestuurd heb omdat die volkomen met zichzelf overhoop ligt. Die jongen is een hele erge masochist, maar kan daar niet mee overweg. Dus moet hij leren omgaan met zijn eigen ik en ik heb gehoord, dat dat al aardig lukt. Als therapie laat zich bijkans verrot slaan en hij geniet er ook nog van. Misschien is zijn therapie te combineren met de jouwe en mag je je op hem uitleven. Tenslotte ben je door een man verkracht en niet door een vrouw. Dus het kan zijn dan het afstraffen van Lisa slechts een surrogaat is en dat het beter werkt als je je wreekt op een echte man”. De patiente knikte begripvol en ging daarna opgelucht naar huis. Ze voelde zich stukken beter, maar een tijd later kwamen haar angsten en nachtmerries toch weer terug. Uiteindelijk kwam ze inderdaad bij de bewuste psychiater terecht en kreeg ze ook de genoemde therapie. Met de masochistische man bouwde ze later zelfs een meesteres/slaaf verhouding op en ze beleefde eindeloos geile avonturen, maar dat is weer een heel ander verhaal.