Sheryl verder ingewijd

Na die eerste inwijding (zie ‘Jack’s nachtelijke taken’) hebben we Sheryl een aantal keren in ons bed aangetroffen. Maar na een tijdje merkte ik dat Stefany het wel genoeg vond zo. Ik had eerlijk gezegd het idee dat ik Sher in haar ogen misschien teveel aandacht had gegeven. Dat was ook zo, ik geef het toe. Mijn god wat genoot ik van dat jonge lijf, en haar leergierigheid. Of misschien verveelde Stef zich weer, was de aanvankelijke geilheid er wel een beetje af; van het idee dat ze haar eigen dochter gebruikte en dat ze mij deelden. Dat wij ELKAAR deelden. Dus toen Stef een paar keer met stemverheffing aan Sher had gevraagd wat ze in onze kamer kwam doen, toen ze weer eens binnen sniekte, hield Sher het op een gegeven moment ook voor gezien. Ik vroeg Stef maar niks, soms is het beter een aanvaring te voorkomen. Maar natuurlijk waren er genoeg momenten dat Stefany op haar werk was of naar de bingo, en dan had Sher aan een half woord genoeg. Of ze zei me met een zachte stem dat ze ging douchen, en dan stond de badkamerdeur op een kier als ik bovenkwam. Ik nam haar in die weken op alle mogelijke manieren ““ okay, buiten anaal, want dat zag ze absoluut niet zitten. Één keer ving ik haar op weg terug van school op, toen ze langs de bosjes bij de spoorlijn fietste, en heb ik haar van haar fiets getrokken en ter plekke half verkracht, verscholen tussen de struiken terwijl haar klasgenootjes kwebbelend langsfietsten. Maak je geen zorgen, de kleine slet genoot er met volle teugen van en het ophalen van de herinnering aan die middag heeft ons nog vaak hitsig gemaakt. Maar het moest allemaal wat ‘on the down-low’ gebeuren. Al denk ik dat Stef door moet hebben gehad dat er nog IETS gebeurde. Dat er onder het eten blikken werden uitgewisseld, dat Sheryl haar blote voet onder tafel steevast langs mijn benen streelde en uitprobeerde hoe ver ze kon komen zonder dat Stef iets doorhad. De tijd verstreek. Sher werd 18, iets dat ik vierde met een openbaar cadeau (eau-de-toilette van Burberry, uitgereikt in het bijzijn van de verzamelde familie) en een privé-cadeau (een flinke dildo, die ik haar op Stef’s vaste Bingo-avond plechtig aan Sher overhandigde en hielp uitproberen). Jack bleef ook zijn ding doen, en zo deelden de hond en ik de goddelijke kut van deze donkere schone. Intussen ontstond er een nieuw probleem: Sher’s prestaties op school gingen achterlopen. Ze was of bij vriendinnen; of aan het rondhangen in de stad; of had, zoals haar moeder het plastisch omschreef ‘haar hoofd in haar kut zitten’. Feitelijk was het meestal het hoofd van Jack of dat van mij dat in die kut zat, dacht ik dan in mezelf, maar dat zei ik maar niet hardop om de boel niet te laten escaleren. God weet dat ik best een paar avonden ‘knietje-aan-knietje’ bijles had willen geven, maar voor zover Stefany zicht op ons had hield ik me maar liever op de achtergrond. Beter zo. Maar dat leidde dus wel tot wat spanning in huis, iets dat me speet. Ik was blij dat er een avondje met mijn vrienden aan zat te komen, even samen stappen met mijn twee beste makkers en een paar biertjes achterover gooien was (naast een pijpbeurt van Sher om het weekend in te luiden) NET wat ik nodig had. Herbert en Rick waren er om half 8 zoals afgesproken. We zouden even bij mij thuis een beetje indrinken en dan de stad in trekken. Even voor de duidelijkheid: Ze kenden Stefany van eerdere gelegenheden, maar kenden geen details van ons sexleven. Zoals mannen onder elkaar doen, had ik ze wel verteld dat de sex met Stef goed was!. En gepocht wat een lichaam mijn stiefdochter inmiddels had gekregen, daarbij fakend dat ik haar graag een keer naakt zou zien omdat het met kleding aan altijd gissen bleef. Natuurlijk hoefden zij niet te weten dat ik die kleine al tientallen keren had genomen, zeker niet omdat ze in het begin nog maar 17 was geweest. Herbert en Rick ken ik allebei van werk, op verschillende plekken; in de loop der jaren leerden ze elkaar via mij kennen en gingen we soms stappen of een weekendje weg. Ze kwamen lachend samen binnen, hadden onderweg volgens mij al het nodige geouwehoerd, zoenden Stef en begroetten mij uitbundig. Herbert ging op de bank zitten, Rick en ik ieder in een van de lederen clubs die we voor het raam hebben staan en toen Stef drie koude biertjes had gehaald kwam ze bij mij op de leuning zitten. “Wat heb jij het toch goed, man” begon Rick met een brede grijns, zijn biertje geheven. Het was wel duidelijk dat hij niet op het biertje doelde maar op Stef, die met haar gekruiste benen in zijn richting gedraaid zat. Inderdaad zag ze er vandaag lekker uit, zwart rokje en hoge pumpd, zoals ze er altijd verzorgd uit ziet zeker als er bezoek komt. Stef kirde achter haar hand en we kletsten wat. Over werk, het weer. Griekenland, de double dip. Toen Herbert aan Stef vroeg hoe het met haar dochter was, gaf ze een veelbelovende “Hmm” en voegde er aan toe: “Goed hoor, maar ze moet iets beter haar best doen”. Ik was het niet per se met haar eens; die kleine werkte het zweet op haar rug als het de tijd ervoor was. Haha, die Herbert, die was gewoon benieuwd naar hoe ‘mijn’ Sher er nu echt uit zag. Alsof je het over de duvel hebt: de achterdeur vloog open en Sher kwam binnen, natte haren van de oktoberregen. “Daar zul je mevrouw net hebben” begon Stef, en ik gaf de jongens een veelbetekenende blik: het gaat even knallen, mannen, vergeef me. Ik geloof dat ze het snapten en wij waren ijzig stil terwijl het spel tussen de twee vrouwen zich voltrok. Stef, haar hand nog steeds in mijn nek, keek theatraal naar de klok. “Bijna acht uur, Sher. ACHT uur. Ik heb je gezegd bin kas meteen na school toch!?! Je hebt niet eens gebeld COÑO!”. Ja er zat wat Antilliaans tussen, maar ik geloof dat Herbert en Rick het precies volgden. Sher plofte haar schooltas nonchelant op de grond en begon haar jas en das op een stoel te gooien. “Goedenavond” zei ze droog in onze richting, zonder acht te slaan op haar moeder. “Hai schat” flapte ik er automatisch uit, wat me op een tikje van Stef en een vermanende blik kwam te staan. Ik zag Rick gespeeld naar buiten kijken in een poging zich te verbijten, en niet in de lach te schieten. Intussen maakte Sher van de gelegenheid gebruik de woonkamer te verlaten, gelukkig wel met haar spullen in haar armen. Niet zonder opmerking van Stef, uiteraard: “Waar ga je zo snel?”. Ik hoorde een verstomd “omkleden” van de trap klinken, en weg was ze. Ik trok even mijn wenkbrauwen op naar de jongens. Jammer dat ze geen kans hadden gekregen Sher even goed te zien. Ik moest de behoefte onderdrukken het voor Sher op te nemen. Blijkbaar voelde Stef dat goed aan: “Wacht maar” zei ze met een afwezige blik naar de tussendeur. “Die is van mij als ze weer terugkomt!” “Hm, wat een kloteweer hè jongens”, begon ik in een verloren poging het gesprek weer even te keren. Herbert en Rick zetten tegelijk hun pijpjes tegen de mond en namen een flinke slok. Minuten verstreken, we keken wat naar zo’n talentenjacht en eigenlijk stonden we op het punt om de stad in te trekken, toen Sher in een joggingbroek en strak knoopjesshirt (waarin haar borsten prachtig uitkwamen, wist ik) de keuken inliep. We hebben een open keuken en alle vier keken wij volwassenen naar Sher’s rug terwijl ze de apothekerskast opentrok: Rick, Herbert en ik waarschijnlijk met andere ideeën dan Stefany. ‘Daar gaan we’ dacht ik, toen Stef in een ruk opstond en naar de keuken beende. Herbert en Rick verstarden, net als ik: We hadden ook al weg moeten zijn, dit soort discussies had ik de jongens niet mee willen laten krijgen. “Dacht ik het niet Sher, weer die honing?” Ze plaatste haar handen demonstratief in haar zij. Is jouw huiswerk al af mucha!? Bisa mi heb je punt van geschiedenis terug, huh??” Je kunt van Stef denken wat je wilt, ze wilde koste wat kost zorgen dat Sher een goede opleiding genoot. Dat ze niet in de schoonmaak belandde zoals zij. Stef zette de pot demonstratief op het keukenblad en liep ogenschijnlijk uitwendig rustig naar de koelkast om een pak drinken te pakken. Inderdaad schijn, ik wist hoe bang ze voor Stef was op deze momenten. “Een vier”, zei Sher met een geveinsde uitdagende blik naar Stef, “Maar iedereen zei dat we te weinig tijd hebben gekregen!” Dat was inderdaad een mooi startsein voor Stef. De apothekerskast vloog open, de honing werd teruggezet. “Naar boven”, sprak Stef hard en koel, een gestrekte wijsvinger naar de gang wijzend. “Boeken halen en dan kom je hier aan tafel studeren mucha, HASI LIHE!!” Opschieten dus. Zo koel als ze aanvankelijk deed, Sher schoot de gang in. Stef stond een paar seconden na te hijgen, de rug naar ons toe, en ik maakte een hoofdgebaar naar de jongens (‘nokken!’). Ineens beende Stef ook de trap op, maar voor Sher met haar boeken terug was, kwam Stef alweer binnen en legde iets op het dressoir waarna ze zich op haar hielen omkeerde en ““ de handen weer in de zij- op de terugkeer van Sher wachtte. Ik kon niet goed zien wat ze had gepakt en ging het ook niet vragen. Ik wilde net hardop opperen dat ik en de jongens maar eens opstapten toen Sher de kamer weer inkwam. Mokkend. Stapeltje boeken op de arm. Stef deed de grote lamp aan, trok een stoel aan de eetkamer achteruit en gebaarde naar de tafel. “En nu zitten en leren jij”. Aan de manier waarop ze haar handen in haar zei klemde, de knokkels wit afstekend tegen haar lichtbruine huid, wist ik dat Stef voor een grote uitbarsting zat. “Ik heb er wel genoeg van dat je alleen maar aan vriendinnen denkt of” en ze keek snel achterom en gaf me een verwijtende blik “aan ANDERE dingen”. De spanning was te snijden en Sher maakte op dat moment een cruciale fout. Ook al was het binnensmonds, het was duidelijk dat ze iets terug zei. “WAT zei je?” vroeg Stef. Ook al stond ze met de rug naar ons toe, ik kon bijna voelen dat haar ogen bijna uit hun kassen sprongen. Ik kon langs Stef’s rug nog net in Sher’s ogen kijken, probeerde met mijn blik duidelijk te maken dat ze haar mond moest houden. Even keek Sher mijn kant op, en ik weet niet of dat het was wat Stef ECHT deed ontploffen, die blik van verstandhouding; of het feit dat ze haar weerwoord herhaalde: “Wat nou ‘andere dingen'” sprak Sher nu verstaanbaar. En dat bezegelde haar lot. In een katachtige reflex had Stef Sher bij haar shirt gepakt, over de tafel heen en trok haar naar zich toe. Hun gezichten waren nu vlak bij elkaar en Stefany beet Sher toe: “Ik zal je laten zien welke andere dingen, trut”. Arme Herbert, arme Rick. Ze waren wit weggetrokken. Stef greep met een volle vuist een pluk van Sher’s lange haren en sleepte haar mee naar de woonkamer, richting dressoir. Ineens zag ik een blik van gewaarwording in Sher’s ogen. Vrijwel tegelijk met Sher had ik nu door wat Stef daar net had neergelegd: Het was die hondenriem die we op de Kama Sutra hadden gekocht en waarmee Stef haar die vorige keer had onderworpen. “Mike”. Ik schrok op. Stef keek me strak aan, terwijl ze met haar linkerhand Sher’s haar in een klemmende greep vasthield en met de andere de riem omhoog hield. “Doe haar dat ding om Mike.” Ik stond op en zei zalven “Scha-at!” met een knikje naar de jongens. Kom op, we hebben bezoek. Herbert en Rick keken met open mond naar mij, naar wat er gebeuren ging. Rick’s ene hand was op de leuning van de fauteuil, alsof hij in wilde grijpen en ik hief mijn hand in een gebaar dat hij moest wachten. Hij zakte aarzelend terug in zijn fauteuil en ik gaf hem een knipoog met twee ogen die moest zeggen: ‘Komt wel goed’. Ik twijfelde daar zelf hevig aan, als Stef zo’n bui heeft weet je niet wat er komt. “MIKE KOM DAT DING OMDOEN!” klonk Stef’s stem weer. Sher kermde maar durfde niks meer uit te brengen, haar hoofd schuin omhoog gedraaid in een poging te voorkomen dat het haar uit haar hoofd werd getrokken. Ik zuchtte en pakte met een geërgerde zucht de halsband en leiband uit Stef’s handen. De blik die ik terugkreeg spuwde vuur en ik deed wat me gezegd was zonder nog naar de jongens te kijken. Ik hield de leiband omhoog en Stef nam hem aan terwijl ze tegelijkertijd haar greep op Sher’s haar liet verslappen. “Knielen”, gebood ze Sher. Met een ruk aan de leiband bevestigde ze haar bevel en Sher knielde naast de salontafel. Sher keek in schaamte omlaag en bleef gedwee op haar plaats, ook toen Stef de leiband op tafel legde en naar ons TV-kastje liep. Ze knielde elegant, en terwijl ze beheerst de deurtjes van de TV-kast opende richtte ze het woord blijkbaar tegen Herbert en Rick. “Sorry dat jullie dit moeten zien, heren” begon ze vrij formeel, terwijl ik mijn hoofd brak over wat ze nu toch ging doen. Toen ik de camcorder met kabeltjes en al tevoorschijn zag komen, drong het tot me door. Het bloed trok uit mijn hoofd, wat ook Herbert opviel. Hij trok zijn schouders op in een gebaar van ‘wat gebeurt er in hemelsnaam’, maar inmiddels richtte Stefany zich weer op en vervolgde ze haar zin terwijl ze ““nog steeds met haar rug naar ons toe- de camcorder op onze breedbeeld-TV begon aan te sluiten: “!. maar ik moet deze meid ECHT even tot de orde roepen!.” Ze draaide zich nu om, de kleine camcorder in haar rechterhand “en laten zien WELKE andere dingen ik bedoel!!” Sher keek even geschrokken op, met opengesperde ogen. Een blik van Stef was genoeg om haar d’r blik weer te doen afwenden. Jeetje Stef, wat maak je me nu. Wat ik al zag aankomen, gebeurde inderdaad. Kijk, in die eerste weken na Sher’s inwijding hebben we regelmatig de camera in ons spel betrokken en van alles en nog wat vastgelegd op de harde schijf van het apparaat. Eerst tot lichte schaamte van Sher, omdat ze bang was dat iemand het ooit zou zien, maar we hadden haar verzekerd dat het voor eigen genot was, en hebben ook inderdaad een aantal keer intens na zitten genieten van onze opnames. Ik hoorde Rick zuchten, verder was de stilte oorverdovend in de tussentijd dat Stef de DVD-camcorder bediende op zoek naar het juiste fragment. Versteend wachtten wij, Rick, Herbert, Sher en ik tot ze zover was. Herbert en Rick zonder te weten wat er komen ging maar nu al ontdaan, Sher zachtjes huilend uit pijn en schaamte. En ik, ik wist welk fragment ze zou pakken en voelde me door de grond zakken. Hoe kon ik de jongens na deze avond nog recht aankijken? “Aha daar ben je!” klonk Stef monter, en ze drukte de TV aan. Zo gauw de TV was opgewarmd ging Stef demonstratief achter Sher staan, haar benen licht gespreid tegen Sher’s rug gedrukt. Eerst zette ze het volume op de TV beduidend omhoog, toen pakte ze met haar linkerhand de hondenriem en draaide die twee keer om haar hand zodat de riem strak zat. Sher keek nog steeds omlaag. Ik zag tranen op het laminaat vallen terwijl Stef de riem nog een kort rukje gaf (blijven, teef) en op ‘play’ drukte. Waarna het verwachte fragment in beeld kwam; het enige stukje opname waarin Jack, die nu in de gang lag te slapen (niet wetend dat hij zijn vaste portie honing was misgelopen) een rol speelt. De woonkamer was intussen redelijk schemerig worden, en de beelden spatten van het scherm af. Ik was maar wat blij dat we de gordijnen al vroeg gesloten hadden, nu het zo snel op de avond donker werd. Ik keek even opzij naar mijn vrienden, hun gezichten belicht door het schijnsel van het TV-scherm. Wat ze zagen was niks bijzonders, een geklede Sher op bed, haar hondje bij zich. Onschuldig. Schattig en huiselijk tafereeltje. “Mama ik wil dit niet doen met camera erbij!.” Hoorden we Sher uitbrengen. “Ta pa nos so”, klonk Stef’s stem geruststellend vanachter de camera. De camera draaide wat naar links, en ik kwam in beeld. “Alleen wij gaan dit zien schat”, begon ik, terwijl je me iets op het nachtkastje zag pakken. Je zag me wat rommelen, terwijl ik met een soepele beweging het deksel van de honing draaide, en ondertussen begon Sher zich aarzelend te ontkleden. “Okay” zei ze zacht op het scherm. Ik keek weer opzij: Herbert ging even verzitten toen hij op het grote scherm zag hoe Sher het topje dat ze droeg vrij zakelijk over haar hoofd trok, en twee prachtige bruine borsten tegen haar bovenlijf deinden. Toen ik weer in beeld kwam en met mijn vrije hand Sher’s rechterborst begon te kneden, de honing nog in mijn linkerhand vasthoudend (de jongens konden op dat moment nog niet zien wat dat nu weer was), slikte Herbert hoorbaar. “Wat een toptieten”, sprak ik met een brede grijns op het TV-scherm en ik voelde nu ook Rick’s blik op me branden. Wat zei die blik? ‘Wat doe je nu, viezerik’? Of was het een blik van jaloezie, ‘Wat heb je ons niet verteld, Lucky bastard?’ Ze wisten nog niet eens wat ging komen, waarom Jack als een stuiterbal op het bed op en neer sprong. Sher duwde op het scherm langzaam haar joggingbroek en string in een soepele beweging omlaag, en Stef’s vrije hand hielp hem van haar voeten trekken. Sher ging nu loom achterover liggen waarop ik mijn vingers in de honing doopte en de kleverige vloeistof met een lange haal over het donkere poesje smeerde. Als een volleerd cameraman probeerde Stef in te zoomen, waarbij de camera wat schudde en het beeld helaas even onscherp werd. Toen het beeld weer stabiliseerde, was het beeld ingezoomd op Sher’s heerlijke jonge poesje en was de roze binnenvoering duidelijk en in full color zichtbaar. We hebben een goede aanschaf gedaan met die camera, flitste door mijn hoofd en verstoord keek ik weer naar het scherm. Zo gauw mijn vingers wegtrokken kwam Jack’s rug in beeld en ontnam het zicht op de jonge poes. Herbert keek met een verbijsterde blik opzij; terwijl het beeld weer wat werd uitgezoomd had hij door wat er gebeurde voordat Rick zo ver was. Dat besef kwam wel toen er weer helemaal was uitgezoomd en Stef al filmend op de grond was gaan zitten. Ze zat nu schuin voor Sher’s rechterheup en we keken nu op het brede scherm tussen Sher’s volle dijbenen terwijl Jack zich er tussen wurmde en gretig likte. Sher kreunde intens en we hoorden Stef en mij afwisselend de hond en Sher aanmoedigen, terwijl het beeld zich afwisselend wat meer op Sher’s gezicht; haar goddelijke poes met de binnenglijdende hondentong; of mijn handen richtte, terwijl ik de volle dubbel D kneedde. Zo keken we samen minuten ademloos naar het scherm, totdat de scene afgelopen was en het overzichtsscherm in beeld kwam van alle opgenomen fragmenten. Op de stilstaande beelden (er waren meer dan 20 frames in beeld) waren Stef, Sher en ik verwikkeld in allerlei bevroren standjes. Het beeld bleef op het scherm gebrand en ik zag hoe Rick en Herbert er wat dommig en vol ongeloof naar keken. Rick sloeg snel zijn rechterbeen over zijn linkerknie: Die had dus inmiddels een erectie. Eerlijk gezegd deed me dat deugd. Wist ik veel hoe ze zouden reageren, die vrienden van me: ik had ze dit uit eigen beweging NOOIT laten zien. De stilte werd doorbroken door een snik van Sher, en alle drie keken we nu opzij. Stef zat nu op één knie, en streelde door Stef’s haar terwijl ze de riem nog steeds strak hield. “Wat dacht je nou, schat,” zei ze zacht, haar wang tegen Sher’s oor gedrukt, “dat ik het niet zou doen?” En met een blik op mij: “Of dat ik niet wist hoe druk jij en Mike waren! in plaats van je bezig te houden met school!” En bijna alsof ze een powerpoint-presentatie had gegeven, vervolgde ze tegen Herbert en Rick: “Sorry dat ik jullie hierbij betrokken heb, maar dan weten jullie ook wat mevrouw de afgelopen tijd ZOveel belangrijker vindt dan haar opleiding. Als ze dan toch een teef wil zijn, kan ze dat beter goed doen en dan hoeven wij ook geen schoolgeld meer te betalen, of wel Sher!?” Ze wachtte blijkbaar op een reactie, want ze liet de woorden in de lucht hangen. Eindelijk schraapte Sher haar keel. Met betraande ogen keek ze op, de woonkamer in, en zocht mijn blik. Ik wist bij god niet hoe ik haar kon helpen en gaf maar een bemoedigend knikje, haar aansporend iets terug te zeggen. En vooral ““ hoopte ik – netjes te blijven. Met haar gebroken stem konden we haar niet verstaan; pas nadat haar moeder poeslief had gevraagd “Wat zeg je, lieverd?” schraapte Sher nogmaals haar keel en hoorden we eindelijk wat ze zei. “Ik zal meer mijn best doen mama!”, weer een snik. “Mi sa bon bon, dushi,” zei Stefany nog steeds poeslief, “En dat mag je nu laten zien. Op tafel, teef!” Sher kreeg geen kans te reageren; Stef was meteen opgestaan en had de riem strak getrokken zodat Sher bijna omhoog gehesen werd. “Mike kom OP, kun je me even helpen!” beet Stef me toe met een knikje naar de spullen op tafel. Ik sprong op en haalde het vaasje met kunstbloemen weg, gaf de jongens hun flesje bier. Toen ik Herbert de zijne gaf, zag ik dat hij een kussen op zijn schoot had gelegd om ook zijn erectie te verbergen. Hij keek blozend naar me op, en ook hem gaf ik een knikje. Gewoon laten gebeuren, niet tegenin gaan. Stef trok weer aan de riem en Sher ging aarzelend op de tafel zitten, de rug naar ons toe. “Op je knieën, slet!” werd haar door Stef toegebeten, en daar na weer poeslief: “En gewoon naar de kamer gedraaid okay. Niet zo onbeleefd, schat, we hebben bezoek”. Stef lachte een brede grijns en gaf mijn vrienden een knipoog. Alleen Rick deed een moedige poging terug te lachen en slikte daarna hevig. Ik zag dat Stef hiervan genoot; van deze macht, dat ze controle had over de situatie. Dat ze Sher op haar plek kon zetten. Sher zat nu op haar knieën op de ellipsvormige salontafel en wachtte af. Haar ogen waren leeg, keken blanco de kamer in. Stef legde haar rechterhand zacht onder Sher’s kin en zoende theatraal haar wang. Daarna liet ze de hand traag omlaag glijden over Sher’s borstbeen. Sher bleef strak voor zich uitkijken terwijl Stef langzaam de knoopjes van haar shirt opende, van boven naar beneden. Sher droeg geen BH en de zwelling van haar volle boezem werd al snel voor ons drie zichtbaar. Rick en Herbert volgden Stef’s bewegingen nauwgezet. Toen het shirt helemaal open was, liet ze haar vingers met de mooi versierde nagels over het bovenlijf en de tepels van haar dochter glijden, haar blik strak op Rick en Herbert gericht. Net als ik wist zij dat zowel Rick als Herbert met een knoeperd van een erectie het schouwspel gade sloegen. Ik zag dat Stef even op haar onderlip beet, bevangen door de geilheid van het idee dat ze hier haar dochter als een hoer, als goedkope koopwaar tentoon stelde voor 2 geile volwassen kerels, die niet veel aanmoediging meer nodig zouden hebben om de kleine meid als roofdieren te bespringen. Ik moet eerlijk zeggen dat mijn eikel ook tegen de binnenkant van mijn broek drukte, maar ik zat nog met een dubbel gevoel. De geilheid en het medelijden met Sher conflicteerden. Alsof Stef dat voelde, gebood ze me bij haar te komen en de riem over te nemen. Ik deed gedwee wat me gezegd werd en ging achter Sher staan. Toen ik de riem overnam, klemde Stef haar hand om de mijne en gaf een rukje aan de riem, duidelijk makend dat ik Sher strak moest houden. Ook dat deed ik, nu de aarzeling voorbij. Terwijl ik Herbert’s en Rick’s blikken op me gericht wist, duwde ik mijn erectie tegen Sher’s rug en begon met mijn linkerhand de zachte huid van haar hals te strelen. Ik voelde haar lichaam wat ontspannen en gaf een rukje aan de leiband, om duidelijk te maken dat ze nog steeds onder commando stond. Terwijl ik mijn rechterhand wat omhoog trok om de leiband op spanning te houden, begon ik met mijn vrije linkerhand Sher’s volle borsten te kneden. Ik voelde de tepels tussen mijn vingers hard worden; De diepe zucht uit Sher’s mond verried dat ze ondanks de rare situatie van mijn aanraking genoot, als een braaf teefje, en dat deed me toch wel deugd. Het moest een spel blijven. Ik keek weer omhoog en zag nu dat Stef op haar knieën naast Herbert was gaan zitten, op de bank. Ik zag nu pas dat haar linkerhand onder het kussen verdween terwijl Herbert het schaars verlichte schouwspel voor zich gretig in zich opnam. Uit de grote hap lucht die hij ineens nam, leidde ik af dat Herbert nu pas de aanwezigheid van Stef had bemerkt. Het kussen viel op de grond en ik zag Stef’s hand over de grote bobbel in Herbert’s broek glijden. Hij keek met grote ogen opzij naar Stef, die met haar vrije rechterhand bijna zakelijk zijn hoofd terug draaide naar de salontafel. Terwijl ze me een doordringende blik gaf en mijn blik bleef vasthouden, begon ze Herbert’s broek te openen en liet ze zijn pik ontsnappen. Het maakte een floppend geluid toen de harde lul met kracht uit de onderbroek ontsnapte. Herbert zuchtte diep uit terwijl Stef’s hand over zijn schacht gleed. Nog even keek ze me aan voordat ze haar blik naar Herbert draaide. Terwijl haar rechterhand zijn haar streelde, klemde ze zacht haar lippen over die van Herbert, zoog zijn onderlip even naar binnen en vroeg toen: “Wil je haar mondje voelen, Herbert?” Weer een zucht. “Hmm” kon Herbert alleen maar uitbrengen. Onder me voelde ik Sher’s lichaam bewegen. Ik een reflex trok ik de riem strak en greep ik haar schouder. Stef stond in een oogwenk naast me en trok Sher’s armen achter haar lichaam. “Kun je haar even tot de orde roepen, schat?! Jeetje. Help me, noh!!”. Ze wierp me een priemende blik toe en gaf daarna een korte maar stevige ruk aan de Sher’s armen. “Rustig blijven jij” beet ze haar dochter toe. Weer die poeslieve stem: “Kom maar Herbert. Ze weet wat ze moet doen geloof me.” Herbert keek wat onwennig, ik bleef maar bemoedigend knikken geloof ik, al moest ik wel wat jaloezie wegslikken. Dit was MIJN hoer geweest, wilde ik haar wel delen? Herbert stond onhandig op, en bleef met zijn broek op zijn knieën voor de bank. Bereidwillig knielde Stef en hielp hem zijn spijkerbroek uit te trekken, over zijn schoenen heen, waarop Herbert hem opzij schopte. Daarna duwde ze hem met een zachte hand in zijn rug bemoedigend naar de tafel totdat hij met zijn dansende paal vlak voor Sher stond. Stef stond nu achter Herbert en liet met soepele polsbewegingen haar hand langs zijn stijve pik glijden. De paarse eikel glansde in het licht van de TV. Langs Herbert’s lichaam leunend gebood ze nu Sher haar mond te openen. Toen die niet meteen reageerde, volgde een ferme tik tegen Sher’s wang die zo hard was dat de riem bijna uit mijn hand schoot. Ik was nu echt de schaamte voorbij. Geen jaloezie meer, geen medelijden. Alleen overweldigende geilheid. Ik draaide de riem strakker om mijn rechterhand en greep met mijn linkerhand hard Sher’s onderkaak beet. “Open meisje”, zei ik zacht, “doe nou maar open okay”? Sher gehoorzaamde. Ik voelde een traan over mijn hand glijden maar ik zag Herbert naar voren geduwd worden door Stef en wist dat de stijve mannenpik nu tussen de volle lippen van mijn stiefteef gleed. Toen Sher’s hoofd niet snel genoeg bewoog, pakte ik met mijn linkerhand een pluk haar en duwde haar hoofd naar voren tot haar lippen Herbert’s onderbuik raakten. Even kokhalsde ze, maar daarna beantwoordde ze het ritme van mijn hand. Stef bewoog wat opzij, richting TV, sloeg even met tevredenheid het tafereel gade en pakte toen de camera op. Terwijl ze die op de opnamestand zette, en ik een schommelend beeld op de TV zag verschijnen van wat zich voor me afspeelde, keek ze achterom naar Rick en zei hem “Jouw beurt, Rick. Kom hier!” Rick kreeg stond gehoorzaam op, ik zag hoe hevig hij bloosde. Hij kreeg de camera in handen gedrukt en terwijl hij als verdoofd langzaam de camera voor zijn gezicht bracht en begon te filmen ging Stef achter hem staan, opende eerst zijn bloes en toen zijn broekriem. Ik keek van hen naar het wat bewegende beeld op de TV, en had het idee dat Sher nu iets gehoorzamer aan het pijpen was. Haar hoofd bewoog naar voren tot aan Herbert’s ballen en ze ademde wat rustiger terwijl haar hoofd omhoog en omlaag gleed, langs de geaderde schacht van Herbert’s lul. Herbert’s hoofd lag in zijn nek. Hij streelde even Sher’s haar en keek goedkeurend en nog half vol ongeloof omlaag, zoog de aanblik op van zijn vochtige pik die Sher’s heerlijke mond neukte. Hij bewoog zacht mee met zijn heupen en kreunde intens. Rick zag er intussen uit alsof hij popelde, ik was blij dat ze allebei zo gretig reageerden. Nadat Rick’s bleke bovenlichaam was ontbloot, volgde nu zijn schoenen en broek; Stef kleedde hem helemaal uit. Haar handen gleden nu ook over zijn pik. “Geef de camera maar weer hier”, gebood ze Rick. Toen die de camera had afgegeven en Stef door de zoeker kijkend vastlegde hoe haar dochter zich aan Herbert’s paal vastzoog, pakte ze met haar vrije hand die van Rick en trok hem dichterbij. “Trek haar broek uit, Rick. Voor jou is er ook wel een gaatje! Momentje Herbert” vervolgde ze, en duwde Herbert achteruit. Zijn pik plopte uit Sher’s mond, en ik dacht dat ze hem even volgde, duidelijk gretiger nu. Ik trok de hondenriem weer strak. Zij bepaalde niet wat hier gebeurde. Herbert, Rick en ik trouwens ook niet. “Opstaan, teef” beet Stef haar dochter toe. Ik trok de riem verder omhoog en Sher ging gehoorzaam staan, bovenop de salontafel. “Kom op Rick”, zei Stef terwijl ze haar hoofd draaide, en Rick kwam nu naar voren en trok de broek omlaag. Zijn handen volgden haar welvingen en zijn ogen leken het jonge hoerenlichaam te willen opvreten. Sher stapte behulpzaam uit de joggingbroek en stond nu met gestrekte benen rechtop op de salontafel, volledig naakt. Ik keek naar het scherm, waar Stef een close-up maakte van Sher’s gezicht. Ze zag er trots uit, uitdagend. Sterk. Even kruisten de blikken van Stef en mij zich en zag ik ook bij HAAR trots. Stef wilde altijd boven op liggen, maar was toch onder de indruk van wat Sher toeliet, en hoe ze nu uitdagend op ons omlaag keek. Bijna alsof ze wilde zeggen “Was dat alles?” Stef zag het ook en vermande zich. Ze trok de leiband uit mijn hand en terwijl ze Herbert zei zijn bloes uit te doen en op de bank te gaan liggen, trok ze de riem zonder iets te zeggen omlaag waarop Sher van haar boven ons verheven positie werd getrokken, en letterlijk weer nederig met beide benen op de grond stond. Herbert had zijn bloes uitgedaan ““ en tot mijn vreugde ook zijn sokken en schoenen – en lag nu op de bank. Stef trok Sher aan de riem vooruit, tegelijkertijd Sher vooruit duwend met haar rechterhand op haar schouder. “Berijd hem”, gebood ze Sher. Herbert keek even van mij naar Stef. “Moet ik niks om?” vroeg hij wat dommig. “Hmm-mm”, antwoordde Stef, en grijnsde. “Ze vindt het fijner zonder” en zonder verder nog iets te vragen gaf ze Sher nog een duwtje. Sher deed een stapje vooruit en tilde haar knie over Herbert’s bolle buik. Herbert keek van onderaf tegen de goddelijke tieten terwijl de jonge teef haar handen op zijn borst plaatste en haar billen achteruit schoof, richting Herbert’s stijve pik die nog glom van haar speeksel. Rick schoof met de camera wat dichterbij zodat hij goed zicht had op Sher’s billen en Herbert’s stijve pik. Stef schoot ineens voor me langs en hield Herbert’s pik behulpzaam rechtop, waarna Sher er in één vloeiende beweging op gleed. Stef’s hand volgde de beweging van haar dochters heupen omlaag, waarna ze hem wegtrok. Sher zoog een diepe hap lucht in en begon Herbert’s pik te berijden, eerst langzaam en toen steviger. Haar tieten deinden ritmisch op en neer en even keken we daar samen gebiologeerd naar, Stef, Rick en ik. De pauze werd doorbroken doordat Stefany Herbert aansprak, hem zei dat hij Sher ook streng moest toespreken en behandelen als de hoer die ze was. “O ja, neuk me” begon Herbert aarzelend. Stef fronste en Herbert deed een nieuwe poging. “Neuk me harder hoer, hmm-ja neuk me!” vervolgde Herbert wat steviger en begroef zijn handen in Sher’s volle negerinnenbillen, zijn mond in een verbeten grijns. Stef keek goedkeurend naar hem en liep op Rick af. Ze pakte zijn hand met de camera erin beet en bewoog hem opzij. “Geef die camera maar aan Mike, Rick! ” Weer even een blik op mij en ik gehoorzaamde, nam de camera uit Rick’s hand. “Nu wil mama ook wat voelen. Help me uitkleden schat”. Dat schat was voor Rick bedoeld, en het voelde wat onwennig om daar te staan filmen terwijl een van mijn beste vrienden mijn vrouw ontkleedde. Terwijl Stef’s kleren langzaam uit werden uitgetrokken besefte ik me des te meer dat ik straks de enige in de kamer zou zijn met kleren aan, dat ik straks geen grotere rol had dan Jack ““ los van het feit dat ik door de camera mocht meekijken. Stef’s blik volgde gretig Rick’s handen, haar lippen waren vochtig, een stukje geopend, terwijl Rick eerst haar topje open knoopte en